15/07/2024
Morgen start ik voor het eerst in mijn leven met de vierdaagse… In vier dagen tijd ga ik 200 kilometer lopen. Zoals gewoonlijk heb ik me matig voorbereid want ik was druk met 100 andere dingen..
Wel heb ik me afgevraagd waarom ik hier aan begonnen ben… En om heel eerlijk te zijn ik heb hier geen antwoord op… Het enige wat me afgelopen weken bezig houdt is de zin: “Karakter is wat er overblijft als niemand kijkt”. Deze zin las ik in het boek van operater van het KCT.
Wil ik me vergelijken met Ray en zijn collega’s? Zeker niet! Maar ik denk deze dagen wel aan twee andere mensen die laten zien wat voor karakter ze hebben als niemand kijkt.
kuntz.73 die nu vecht tegen kanker en dit met zoveel veerkracht doet dat ik niet snap waar hij het vandaan haalt.
Ook denk ik aan Derrick. Onze vriend van 84 uit de UK die altijd correct en puur van karakter is en elk jaar in September naar Arnhem komt om de gevallenen te herdenken tijdens Marker Garden in onze regio.
Toen ik hem vertelde dat ik met de N4D mee ging doen en de medaille die ik misschien zou halen aan hem wilde geven zei hij heel resoluut: Nee! Niet omdat hij het niet waardeerde maar puur om het feit dat hij die medaille niet verdiend zou hebben.
Ik hoop dat mijn karater voor de helft over blijft als dat van Derrick en Simon want dan red ik het wel. Ik ben heel erg zenuwachtig en ga buiten mijn comfort zone.
