Café Sessions Dinxperlo (2024)

30/08/2022

Benefiet ten gunste van het goede doel. In 2023 is dat de Stichting Wensambulance Oost Nederland.

16/04/2022

Hallo Allemaal.

Hier de 144e editie van (PAST TO PRESENT) mijn wekelijkse blok over en met muziek.
En elke week met de medewerking van Eric Campfens (Blues Block), Leo Weijers (Leo’s Jukebox),
Franck Ligtenberg (Photo Graphics), Marion Artz (Marion ARTZ Foto) en Gerard Kolenbrander (Gerard’s Choice).
We besteden elke week weer aandacht aan de mooiste items en de beste items.

BARN OWL BLUES (ERIC CAMPFENS).

ALBERT CASTIGLIA – I GOT LOVE (2022).

https://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlishttps://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlis (DEPRESSION BLUES).

De zoon van een Italiaanse vader en Cubaanse moeder wordt op 12 augustus 1969 in New York geboren en groeit op in Miami. Vanaf zijn twaalfde leert hij gitaar spelen en op zijn eenentwintigste wordt hij professioneel muzikant. Zijn grote kans kwam toen Junior Wells hem in zijn band opnam. Inmiddels vele jaren en een flink aantal soloalbums later is deze Albert Castiglia een graag geziene gast op de podia over de hele wereld.

Voor zijn recentste cd “I Got Love” heeft hij hetzelfde plan van aanpak gebruikt als voor zijn vorige albums. Dezelfde producer, namelijk Mike Zito, in diens studio met wie hij ook een aantal nummers samen heeft geschreven. Begeleid wordt Castiglio door Justine Tompkins (bas, zang); Ephraim Lowell (drums, zang) en Lewis Stephens (Hammond B3, piano). Op het album staan elf nummers, waarvan er tien door Castiglia zijn geschreven of meegeschreven, en een cover, t.w. “Depression Blues” van Melvin Taylor. Muzikaal is het wat we van Castiglia gewend zijn, namelijk stevige en melodieuze bluesrock. Wat teksten betreft heeft hij de gebeurtenissen, die hem de afgelopen twee jaar zijn overkomen, van zich afgeschreven. Ook hij is geraakt door Covid-19 en er flink ziek van geworden, het heeft hem tevens zijn inkomsten gekost, en uiteindelijk is hij er weer goed en sterker uitgekomen. Hoogtepunten zij wat mij betreft “Burning Bridges”, Melvin Taylors “Depression Blues” en het samen Zito geschreven “You Don’t Know Hell”. Prima album.

Website: www.albertcastiglia.net

The son of an Italian father and Cuban mother, he was born on August 12, 1969 in New York and grew up in Miami. From the age of twelve he learns to play the guitar and at the age of twenty-one he becomes a professional musician. His big chance came when Junior Wells took him into his band. Many years now and quite a few solo albums later, this Albert Castiglia is a welcome guest on stages all over the world.

For his recent CD “I Got Love” he has used the same plan of approach as for his previous albums. The same producer, Mike Zito, in his studio with whom he also co-wrote a number of songs. Castiglio is accompanied by Justine Tompkins (bass, vocals); Ephraim Lowell (drums, vocals) and Lewis Stephens (Hammond B3, piano). The album contains eleven songs, ten of which are written or co-written by Castiglia, and a cover, viz. Melvin Taylor's Depression Blues. Musically it is what we are used to from Castiglia, namely solid and melodic blues rock. As far as lyrics are concerned, he has written off the events that have happened to him over the past two years. He was also hit by Covid-19 and became quite ill from it, it also cost him his income, and in the end he came out well and stronger. As far as I'm concerned, highlights are "Burning Bridges", Melvin Taylor's "Depression Blues" and the Zito co-written "You Don't Know Hell". Good album.

LEO’S JUKEBOX (LEO WEIJERS).

STEVE ROWLAND & FAMILY DOGG – SYMPHATY (1970).

https://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlishttps://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlis

In 1966 besluiten Albert Hammond en Steve Rowland in Londen tot het oprichten van de groep The Family Dogg. Zij vragen de oud-diskjockey van Radio Luxembourg Mike Hazlewood en de zangeres Christine Holmes om de groep te completeren. Ondertussen is Rowland een succesvolle producer van dertien Top 10 hits voor de Britse groep Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich. Hij ontdekt ook Peter Frampton en The Herd en produceert hits voor P.J. Proby en The Pretty Things. In 1969 komt het debuutalbum van The Family Dogg ‘A Way Of Life’ uit. Op het album spelen de sessiemuzikanten John Paul Jones, Jimmy Page en John Bonham, die later Led Zeppelin zouden vormen. In de zomer bereikt de single ‘A Way Of Life’ de zesde plaats van de Britse Top 50 en de tiende plaats van de Veronica Top 40. In 1970 wordt de groep Steve Rowland & The Family Dogg genoemd. Onder die naam haalt de single ‘Sympathy’ de tweede plaats van de Veronica Top 40. ‘Sympathy’ is een coverversie van het gelijknamige succes voor de Engelse progressieve rockband Rare Bird. De oorspronkelijke uitvoering van Rare Bird wordt een hit in het Verenigd Koninkrijk. Er is nogal wat te doen om de hoes van die single, waarop het schilderij ‘The Birdwoman Of Zartacia’ van Marc Harrison staat afgebeeld.

GERARD’S CHOICE (GERARD KOLENBRANDER).

THE MOVE – NIGHT OF FEAR (1967(.

https://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlishttps://www.youtube.com/watch?v=rrJaeeZWlis

Electric Light Orchestra, met Roy Wood en Jeff Lynne, treedt op 16 April 1972 voor de allereerste keer op, tijdens een optreden in de Fox And Greyhound-pub in het Engelse Croydon. Electric Light Orchestra komt voort uit The Move, een even beruchte als succesvolle band die begin 1966 wordt opgericht in het Engelse Birmingham maar carriere maakt vanuit Londen. The Move combineert een controversiele podiumact met bizarre publiciteitsstunts en voorziet haar Beatle-eske songs van immer opvallende arrangementen. Zo opent haar eerste hit, Night Of Fear, met een van Tsjaikovski geleend themaatje, waarvan de gitaarpartij aangevuld wordt door een ronkende cello. Niet zomaar een bedenksel: zanger en gitarist Roy Wood is al heel lang geobsedeerd door de mogelijkheid symfonische elementen te integreren in de rockmuziek. Als dan ook in 1971 The Move na vijf veelbewogen jaren en bijna twee keer zoveel hits (ondermeer I Can Hear The Grass Grow, Flowers In The Rain, Fire Brigade, Blackberry Way en Brontosaurus) min of meer overgaat in The Electric Light Orchestra, is daarmee een langgekoesterde droom van Wood werkelijkheid geworden. Eerder heeft zich in 1970 de eveneens uit Birmingham afkomstige Jeff Lynne bij The Move gevoegd. Lynne speelt voordien in de groep The Idle Race, waarmee hij twee weinig succesvolle en erg Beatles-achtige elpees maakt. In 1971 nemen de drie laatst overgebleven Move-leden, Wood, Lynne en Bev Bevan (midden), samen met Bill Hunt (hoorn) en Steve Woolam (viool) de eerste ELO-elpee op. Op dit album wordt door met name Wood driftig wordt geexperimenteerd met nieuwe klankbeelden, door de inbreng van knarsende cello's en strijkbassen (beide bespeeld door Wood), snerpende violen en koperen hoorns. De in creatief opzicht gespannen verhouding tussen Lynne en Wood leidt in 1972 tot het vrijwillige vertrek van laatstgenoemde, die zo met een genereus gebaar ELO aan Jeff Lynne overdoet.

FRANCK LIGTENBERG PHOTO GRAPHICS.

DE MUZIKALE WERELD GEZIEN DOOR FRANCK LIGTENBERG

Website: FRANCK LIGTENBERG www.facebook.com/VictorioPictureS

SOURCE: ERIC CAMPFENS, LEO WEIJERS, FRANCK LIGTENBERG, MARION ARTs

09/04/2022

Hallo Allemaal.

Hier de 143e editie van (PAST TO PRESENT) mijn wekelijkse blok over en met muziek.
En elke week met de medewerking van Eric Campfens (Blues Block), Leo Weijers (Leo’s Jukebox),
Franck Ligtenberg (Photo Graphics), Marion Artz (Marion ARTZ Foto) en Gerard Kolenbrander (Gerard’s Choice).
We besteden elke week weer aandacht aan de mooiste items en de beste items.

BARN OWL BLUES (ERIC CAMPFENS).

SHE BROUGHT ME GASOLINE – THERE WERE TIMES. (2022).

https://www.youtube.com/watch?v=D6wutQbrCDM (ABOVE THE REGULAR CROWD).

De uit Kroatië afkomstige bluesband She Brought Me Gasoline is, na een voorzichtig begin in 2016 met een single, gevolgd in 2020 met hun debuutalbum, inmiddels een vaste waarde geworden in de bluesscene van hun land. De band, die bestaat uit Kristijan Keveševic (zang, banjo, mondharmonica), Zac (gitaar, zang), Zlatko (bas) en Markan (drums), concentreert zich op klassiek en ambachtelijk gemaakte blues met o.m. het gebruik van instrumenten als banjo en resonator gitaar.

Onlangs verscheen hun tweede volwaarde album met de titel “There Were Times” met daarop elf zelfgeschreven nummers. Ook op dit album laten de heren de door hun ingeslagen weg niet los. De productie is puur, de opbouw lijkt simpel en het geeft ademt een eerlijke en pure sfeer uit. Wat stijl betreft leunt de band zwaar op de blues, met daarbij invloeden uit americana en folk. Het album begint met pulserende de blues “Above The Regular Crowd” en gaat verder met “Heartbreaking”, dat doet denken aan de Sixties British blues. De luisteraar wordt gedurende elf nummers getrakteerd op prima geschreven en gemaakte nummers, waar geen enkele zwakke song bij zit. Nummers die wat mij betreft een bijzondere vermelding verdienen zijn “The Road”, een ballad, die wordt gezongen door de Kroatische zangeres Maja Posavec, het countrynummer “Vare Valium”, dat het album afsluit, en het gedragen “Last Night I Had A Dream”, voor mij het hoogtepunt van het album. Een uitstekend album.

Website: http://sbmgasoline.info/

After a cautious start in 2016 with a single, followed in 2020 with their debut album, the Croatian blues band She Brought Me Gasoline has now become a fixture in the blues scene of their country. The band, which consists of Kristijan Keveševic (vocals, banjo, harmonica), Zac (guitar, vocals), Zlatko (bass) and Markan (drums), focuses on classical and artisanal blues with, among other things, the use of instruments such as banjo and resonator guitar.

Their second full-length album was recently released, titled “There Were Times”, containing eleven self-written songs. Also on this album the guys do not let go of their chosen path. The production is pure, the structure seems simple and it exudes an honest and pure atmosphere. In terms of style, the band relies heavily on the blues, with influences from americana and folk. The album begins with pulsing blues “Above The Regular Crowd” and continues with “Heartbreaking”, reminiscent of the Sixties British blues. During eleven songs the listener is treated to well written and well-made songs, without a single weak song. Songs that deserve a special mention in my opinion are “The Road”, a ballad sung by the Croatian singer Maja Posavec, the country song “Vare Valium”, which closes the album, and the serious “Last Night I Had A Dream ”, for me the highlight of the album. An excellent album.

LEO’S JUKEBOX (LEO WEIJERS).

MARTHA & THE VANDELLAS – DANCING IN THE STREET (1964).

https://www.youtube.com/watch?v=9KhbM2mqhCQ

De Amerikaanse gitarist Joseph Messina is gisteren op 93-jarige leeftijd in zijn woning in Northville in de Amerikaanse staat Michigan overleden. Messina werd ook wel "white brother with soul" genoemd en was een van de meest getalenteerde gitaristen van het Motown Records huisorkest The Funk Brothers. Joseph Messina begon als puber met gitaar spelen. Op 25-jarige leeftijd speelde hij in het huisorkest van ABC Television en begeleidde hij artiesten als Sonny Stitt, Charlie Parker, Stan Getz, Jack Teagarden, Lee Konitz, Jimmy Giuffre, Pepper Adams, Donald Byrd, Frank Rosolin en Dizzy Gillespie. Daarnaast speelde hij in ‘The Soupy Sales Show’, waarin hij onder andere Miles Davis en Charlie Parker begeleidde. In 1958 contracteerde Motown Records oprichter Berry Gordy Joseph Messina voor zijn Hitsville U.S.A. huisorkest, dat al snel de naam The Funk Brothers kreeg. In de jaren zestig en de beginjaren zeventig speelden The Funk Brothers mee op honderden Motown hits. Gedurende deze tijd werkte Messina met wereldsterren als Diana Ross & The Supremes, The Temptations, Marvin Gaye, The Four Tops, Stevie Wonder en Smokey Robinson & The Miracles. Onder de talrijke Motown hits waarop Messina te horen was, bevonden zich ‘Dancing In The Street’ van Martha & The Vandellas (1964), ‘I Can't Help Myself (Sugar Pie Honey Bunch)’ van The Four Tops (1965) en ‘Your Precious Love’ van Marvin Gaye & Tammi Terrell (1967). Messina stopte na dertig jaar met gitaar spelen voor Motown, toen Berry Gordy zijn Motown-imperium in 1972 naar Los Angeles verplaatste. Messina was de bedenker van een alternatieve muziektechniek, die ‘The Interval Study Method’ werd genoemd. Op 21 maart 2013 werden The Funk Brothers onderscheiden met een ster op de prestigieuze Hollywood Walk Of Fame. Joseph Messina ruste in vrede!

GERARD’S CHOICE (GERARD KOLENBRANDER).

BOB DYLAN – NASHVILLE SKYLINE (1969.

https://www.youtube.com/watch?v=rK1Rn_eoeeE (GIRL OF THE NORTH COUNTRY)(19

Vanaf 9 April 1969 ligt het album Nashville Skyline van Bob Dylan in de platenwinkel. Op zijn inmiddels tiende album wordt Bob Dylan begeleid door Kenny Buttrey, Charles McCoy, Pete Drake, Norman Blake, Charlie Daniels en Bob Wilson. Nashville Skyline is geproduceerd door Bob Johnston. Op het door Bob Johnston geproduceerde album staan de volgende nummers: Girl Of The North Country, Nashville Skyline Rag, To Be Alone With You, I Threw It All Away, Peggy Day, Lay Lady Lay, One More Night, Tell Me That It Isn't True, Country Pie en Tonight I'll Be Staying Here With You. In Girl Of The North Country wordt Bob Dylan vocaal bijgestaan door Johnny Cash. Nashville Skyline komt op 3 Mei 1969 binnen in de albumlijst van Billboard, en bereikt de derde plaats

FRANCK LIGTENBERG PHOTO GRAPHICS.

DE MUZIKALE WERELD GEZIEN DOOR FRANCK LIGTENBERG

Website: FRANCK LIGTENBERG www.facebook.com/VictorioPictureS

SOURCE: ERIC CAMPFENS, LEO WEIJERS, FRANCK LIGTENBERG, MARION ARTs

02/04/2022

Hallo Allemaal.

Hier de 142e editie van (PAST TO PRESENT) mijn wekelijkse blok over en met muziek.
En elke week met de medewerking van Eric Campfens (Blues Block), Leo Weijers (Leo’s Jukebox),
Franck Ligtenberg (Photo Graphics), Marion Artz (Marion ARTZ Foto) en Gerard Kolenbrander (Gerard’s Choice).
We besteden elke week weer aandacht aan de mooiste items en de beste items.

BARN OWL BLUES (ERIC CAMPFENS).

ALICE DIMICELE – EVERY SEED WE PLANT. (2022).

https://www.youtube.com/watch?v=wZp8b1NjG-A (LONG DRY WINTER).

Alice DiMicele is een Amerikaanse singer-songwriter, die in 1965 is geboren in Elizabeth, New Jersey. Zij is nu woonachtig in Oregon. Haar eerste plaat verscheen in 1988. In haar nummers komt zij vaak op voor het milieu, de vrede en de rechten van de LGBT-gemeenschap. Naast de muziek zet zij zich ook voor deze doelen in. Wat dat betreft past zij perfect in de traditie van zangers als Pete Seeger, Joan Baez en Arlo Guthrie.

Met “Every Seed We Plant” is onlangs haar zestiende album verschenen met daarop elf zelfgeschreven nummers, waarvan een in samenwerking met Bret Levick, die op een aantal nummers ook gitaar speelt. Muzikaal zitten we ergens tussen folk en blues. Alice wordt begeleid door een band, die doet wat het moet doen, namelijk begeleiden. De muziek staat duidelijk in dienst van de teksten. Daar draait het hier om. Naast persoonlijke gebeurtenissen horen we nummers als “Long Dry Winter” en “Alone”, die gaan over verdriet en depressies, waar momenteel veel mensen aan leiden. In “Jersey” vertelt Alice over de plaats waar zij is opgegroeid, en gebruikt dit als metafoor voor mensen met diverse achtergronden, die prima met elkaar samen zouden kunnen leven. “Dispatch” gaat over de 68-jarige Kenneth Chamberlain, die in 2011 door de politie in zijn eigen huis werd doodgeschoten.
Een goede cd van een uitstekende singer-songwriter. Een geëngageerde dame, die ons duidelijk iets te vertellen heeft. Grote klasse.

Website: www.alicedimicele.com

(8/10) (Alice Otter Music)

Alice DiMicele is an American singer-songwriter who was born in 1965 in Elizabeth, New Jersey. She now resides in Oregon. Her first record was released in 1988. In her songs she often stands up for the environment, peace and the rights of the LGBT community. In addition to the music, she is also committed to these goals. In that respect she fits perfectly into the tradition of singers such as Pete Seeger, Joan Baez and Arlo Guthrie.

With “Every Seed We Plant” she recently released her sixteenth album with eleven self-written songs, one of which in collaboration with Bret Levick, who also plays guitar on a number of songs. Musically we are somewhere between folk and blues. Alice is accompanied by a band, which does what it is supposed to do, which is to accompany her. The music clearly serves the lyrics. That's what this is about. In addition to personal events, we hear songs like “Long Dry Winter” and “Alone”, that deal with sadness and depression, which many people are currently suffering from. In “Jersey” Alice tells about the place where she grew up, and uses this as a metaphor for people from different backgrounds, who could live together just fine. “Dispatch” is about 68-year-old Kenneth Chamberlain, who was shot dead by police in his own home in 2011. A good CD by an excellent singer-songwriter. A committed lady, who clearly has something to tell us. Great class.

LEO’S JUKEBOX (LEO WEIJERS).

THE BROTHERS JOHNSON – STOMP (1980).

https://www.youtube.com/watch?v=tPBDMihPRJA

George (gitaar/zang) en Louis Johnson (bas/zang) richten in 1975 The Brothers Johnson op, nadat de broers met onder meer Billy Preston, Bobby Womack en Quincy Jones hebben samengewerkt. Naast ‘Strawberry Letter #23’ heeft de groep in 1980 nog een flinke internationale hit met de single ‘Stomp!’. ‘Stomp!’ is afkomstig van het vierde album van The Brothers Johnson, dat ‘Light Up The Night’ heet en begin 1980 verschijnt. De single bereikt de eerste plaats van de Amerikaanse dance-chart en de R&B-chart. In de Billboard Hot 100 haalt de single de zevende plaats. In de Britse hitlijst haalt ‘Stomp!’ de zesde plaats en in de hitlijst van Nieuw-Zeeland zelfs de eerste plaats! Naast George en Louis Johnson spelen onder andere Steve Porcaro (synthesizer, later Toto), Larry Williams (saxofoon) en producer Rod Temperton (elektrische piano) mee. In het achtergrondkoor zijn onder andere Jim Gilstrap (ooit een nummer 1 hit met ‘Swing Your Daddy’), Michael Jackson, Scherrie Payne (ooit lid van The Supremes) en Quincy Jones actief/. ‘Stomp!’ wordt geschreven door Louis Johnson, Valerie Johnson, George Johnson en Rod Termperton. In de Verenigde Staten is overigens niet ‘Stomp!’ en ook niet ‘Strawberry Letter #23’ de grootste hit voor The Brothers Johnson. Dat is namelijk de single ‘I’ll Be Good To You’, die in 1976 tot de derde plaats van de Billboard Hot 100 komt.

GERARD’S CHOICE (GERARD KOLENBRANDER).

TRAFFIC – PAPER SUN (1967).

https://www.youtube.com/watch?v=bEnAft8bpBA

De broers Steve en M**f Winwood verlaten op 2 April 1967 na meningsverschillen over de muzikale koers The Spencer Davis Group. Het is een zware aderlating voor gitarist Spencer Davis, die nog wel een paar jaar met de groep doorgaat, maar nooit meer hetzelfde succes behaalt als voorheen. Steve Winwood richt met Dave Mason, Chris Wood en Jim Capaldi de groep Traffic op. De eerste singles, Paper Sun, en het door Dave Mason geschreven Hole In My Shoe worden direct Top 10-hits in Engeland. M**f Winwood gaat als producer werken bij platenmaatschappij Island Records. Steve en M**f Winwood worden in The Spencer Davis Group vervangen door bassist/zanger Eddie Hardin en gitarist Phil Sawyer. Phil Sawyer maakt naderhand plaats voor Ray Fenwick die enige jaren in de Nederlandse groepen Tee Set en After Tea heeft gespeeld. Op 2 September 1967 komt Time Seller, de eerste single in deze nieuwe samenstelling, de Nederlandse Top 40 binnen, en staat op 23 September 1967 twee weken op een derde plaats. Time Seller wordt gek genoeg alleen in Nederland een hit. Deze editie van The Spencer Davis Group bestaat ook maar een klein jaar en eind 1968 vormt Spencer Davis met Ray Fenwick, drummer Dee Murray en bassist Nigel Olsson (later begeleiders van Elton John) weer een nieuwe Spencer Davis Group. Nadat ook deze Spencer Davis Group weer uit elkaar gaat, trekt Davis naar de Verenigde Staten en vormt daar een duo met Alun Davies. In de Verenigde Staten maakt hij ook nog twee solo-albums (één met Peter Jameson) en een niet-uitgebrachte plaat, waarop hij bluesmuziek speelt met ondermeer Fred McDowell en John Jackson. In 1973 vormt Davis met York de zoveelste Spencer Davis Group, maar ook deze is geen lang leven beschoren.

MARION’S FOTO WORLD (MARION ARTs).

MARION LAAT JE OP HAAR EIGEN WIJZE MEE KIJKEN IN DE WERELD VAN DE MUZIEK CONCERTEN.

www.marionartsfoto.nl

SOURCE: ERIC CAMPFENS, LEO WEIJERS, FRANCK LIGTENBERG, MARION ARTs.

26/03/2022

Hallo Allemaal.

Hier de 141e editie van (PAST TO PRESENT) mijn wekelijkse blok over en met muziek.
En elke week met de medewerking van Eric Campfens (Blues Block), Leo Weijers (Leo’s Jukebox),
Franck Ligtenberg (Photo Graphics), Marion Artz (Marion ARTZ Foto) en Gerard Kolenbrander (Gerard’s Choice).
We besteden elke week weer aandacht aan de mooiste items en de beste items.

BARN OWL BLUES (ERIC CAMPFENS).

ELLES BAILEY – SHINING IN THE HALF LIGHT’(2021).

https://www.youtube.com/watch?v=TWBxb1CADz0 (Riding Out The Storm).

Ooit, kort na het uitkomen van haar eerste album “Wildfire”, vertelde Elles Bailey mij dat ze als de dood was voor het zogenaamde ‘2nd album syndrome’. Het eerste album werd alom goed ontvangen en de opvolger zou minstens net zo goed moeten zijn. Daar is ze toen prima in geslaagd. En nu is nummertje 3 uitgekomen. Is de uit het Engelse Bristol afkomstige zangeres er in geslaagd die stijgende lijn voort te zetten? Waren haar eerste twee platen nog opgenomen in Nashville, “Shining In The Half Light” is, mede door de pandemie en het feit dat zij toen zes maanden zwanger was, volledig in het Verenigd Koninkrijk opgenomen.

Op het album staan tien door Elles zelfgeschreven nummers. Zij wordt begeleid door Joe Wilkins (gitaar), Johnny Henderson (toetsen), Matthew Waer (bas) en Matthew Jones (drums). De productie was in handen van rockproducer Dan Weller, iemand met een heel andere muzikale achtergrond dan Elles, wat weer heeft gezorgd voor een andere benadering dan haar voorgaande albums. Naast een uitstekende zangeres met dat kenmerkende hese stemgeluid – een overblijfsel van een ziekte die ze als 3-jarige had - is Elles ook een prima liedjesschrijver, waar vooral ook de teksten het zeker waard zijn om te worden beluisterd. In “Cheats And Liars” en “Standing In The Half Light” vertelt zij over de artiesten die hebben moeten vechten tijdens de pandemie om het hoofd boven water te houden. Daarbij zijn het soulvolle “Riding Out The Storm” en de rockende blues “Sushine City” met een prachtige interactie tussen zang en slidegitaar een speciale vermelding waard. Een meer dan uitstekende cd, die bewijst dat Bailey zeker de stijgende lijn heeft weten voort te zetten.

Website: www.ellesbailey.com

(8/10) (Outlaw Music)

Once, shortly after the release of her first album "Wildfire", Elles Bailey told me that she was terrified of the so-called '2nd album syndrome'. The first album was widely well received and the follow-up should be just as good. She succeeded in that very well. And now number 3 has come out. Has the singer from Bristol, England, succeeded in continuing this upward trend? While her first two records were recorded in Nashville, "Shining In The Half Light" was recorded entirely in the United Kingdom, partly due to the pandemic and the fact that she was six months pregnant.

The album contains ten songs written by Elles herself. She is accompanied by Joe Wilkins (guitar), Johnny Henderson (keyboards), Matthew Waer (bass) and Matthew Jones (drums). Production was in the hands of rock producer Dan Weller, someone with a very different musical background from Elles, which in turn has resulted in a different approach than her previous albums. In addition to being an excellent singer with that characteristic hoarse voice – a remnant of an illness she had as a 3-year-old – Elles is also a fine songwriter, where the lyrics are certainly worth listening to. In “Cheats And Liars” and “Standing In The Half Light” she talks about the artists who had to fight during the pandemic to keep their heads above water. In addition, the soulful “Riding Out The Storm” and the rocking blues “Sushine City” with a beautiful interaction between vocals and slide guitar. are worth a special mentioning. A more than excellent CD, which proves that Bailey has certainly managed to continue the upward trend.

LEO’S JUKEBOX (LEO WEIJERS).

BOLAND & BOLAND – SUMMER OF ’71 (1972).

https://www.youtube.com/watch?v=rjFNaGQoapw

Vandaag staat voor mij en Inge Weijers in het teken van het optreden van (Rob) Bolland & (Ferdi) Bolland, dat plaats zal vinden in Kasteel Oud-Wassenaar. Rob en Ferdi zullen – zeer verdiend - een Life Time Achievement Award uitgereikt krijgen en de supergroep Rock Boulevard staat in het voorprogramma! Ik heb wat met de muziek van de duo’s Bolland & Bolland en Greenfield & Cook. Dat had ik als tiener in de eerste helft van de jaren zeventig al en dat heb ik nu nog steeds. Vrijwel alle hitsingles van beide duo’s hebben een mooie plek in mijn platencollectie gekregen en draai ik nog regelmatig. Ik heb veel respect en waardering voor Rob en Ferdi Bolland die er in de jaren tachtig in slaagden om hun naam te vestigen in het buitenland, mede dankzij de hit ‘You’re In The Army Now’. Dat nummer werd een groot internationaal succes voor Status Quo. Andere succesvolle Bolland & Bolland producties en composities waren onder andere ‘Rock Me Amadeus’ (Falco), ‘Jeanny’ (Falco) en ‘Love House’ (Samantha Fox). En dan heb ik het nog niet eens over de succesvolle projectmatige samenwerking van Rob en Ferdi in de beginjaren negentig met supersterren als Barclay James Harvest, Colin Blunstone en Suzi Quatro. Alle lof hiervoor, maar toch gaat mijn persoonlijke voorkeur uit naar de liedjes die de broers in de jaren zeventig zelf de hitlijsten in zongen. Ik pak ze er even bij: ‘Summer Of ‘71’, ‘Wait For The Sun’, ‘Florida’, ‘Ooh La La’, ‘Leaving Tomorrow’, ‘Mexico, I Can’t Say Goodbye’, ‘Train To Your Heart’, ‘You Make Me Feel So High’, ‘Holiday’, ‘Souvenir’, ‘The Last Apache’, ‘Spaceman’, ‘UFO (We Are Not Alone)’, ‘Hold On’ en ‘Melodrama’. Eind jaren tachtig volgde nog een ijzersterke single in de vorm van ‘The Wall Came Tumbling Town’. Het succesverhaal begint in 1972 wanneer de 15- en 16-jarige Ferdi en Rob hun eerste folk-achtige nummer ‘Summer Of '71’, geproduceerd door Eddy Ouwens, in het televisieprogramma ‘Voor de vuist weg’ van Willem Duys laten horen. De single wordt een hit. ‘Summer Of ‘71’ bereikt de negentiende plaats van de Veronica Top 40. Het liedje is representatief voor het geluid van de broers in die eerste jaren. Warme klanken, mooie tweestemmige zang en een sterke melodie. Op de achterkant van de singlehoes is onder de naam Bolland & Bolland tussen haakjes ‘Ferdinand & Robert John’ vermeld. Het bijbehorende promotiefilmpje wordt tussen de bloemen op de Floriade in het Amstelpark in Amsterdam opgenomen. En ik maar denken dat het filmpje in De Keukenhof in Lisse werd opgenomen. Nog altijd krijg ik kippenvel als ik de video bekijk en naar de prachtige muziek luister. En nu maar hopen, dat Rob en Ferdi vanmiddag nog één keer ‘Summer Of ‘71’ ten gehore zullen brengen…..

GERARD’S CHOICE (GERARD KOLENBRANDER).

AMERICA – A HORSE WITH NO NAME (1972).

https://www.youtube.com/watch?v=D8nPYTxMX1w

A Horse With No Name van de in Engeland opgerichte groep America komt op 25 Maart 1972 op de eerste plaats in de Billboard top 100. Op dezelfde dag komt ook het debuutalbum America op nummer 1 in de Billboard albumlijst. Zanger Dewey Bunnell schrijft A Horse With No Name wanneer hij 19 jaar oud is. Een aantal radiostations in Amerika weigeren de plaat in eerste instantie te draaien. Horse is slang voor heroine, en men denkt dat de plaat over heroine gaat. Volgens de groep is dit absoluut niet het geval. Later geeft producer Ian Samwell wel toe dat er de nodige geestverruimende middelen aan te pas gekomen zijn toen het nummer werdt opgenomen. Veel mensen denken in eerste instantie dat het nummer gezongen wordt door Neil Young. Zanger Dewey Bunnell van America zegt hierover: "I know that virtually everyone, on first hearing, assumed it was Neil. I never fully shied away from the fact that I was inspired by him. I think it's in the structure of the song as much as in the tone of my voice. It did hurt a little, because we got some pretty bad backlash." To this day it remains a common misconception that "Horse" is a Neil Young song, but its success opened the door for other hits from the album, including I Need You, Sandman, and Riverside". A Horse With No Name haalt de derde plaats in Engeland. In Amerika wordt A Horse With No Name nummer 1.

FRANCK LIGTENBERG PHOTO GRAPHICS.

DE MUZIKALE WERELD GEZIEN DOOR FRANCK LIGTENBERG

Website: www.facebook.com/VictorioPictures

SOURCE: ERIC CAMPFENS, LEO WEIJERS, FRANCK LIGTENBERG, MARION ARTZ.

19/03/2022

Hallo Allemaal.

Hier de 141e editie van (PAST TO PRESENT) mijn wekelijkse blok over en met muziek.
En elke week met de medewerking van Eric Campfens (Blues Block), Leo Weijers (Leo’s Jukebox),
Franck Ligtenberg (Photo Graphics), Marion Artz (Marion ARTZ Foto) en Gerard Kolenbrander (Gerard’s Choice).
We besteden elke week weer aandacht aan de mooiste items en de beste items.

BARN OWL BLUES (ERIC CAMPFENS).

NIENKE DINGEMANS – DEVIL ON MY SHOULDER (2022);

https://www.youtube.com/watch?v=CBx6xGvF0mE (Devil On My Shoulder).

Zeventien jaar oud is ze pas, deze Nienke Dingemans, en nu al doet ze van zich spreken. Anderhalf jaar geleden kwam haar naam naar boven toen Simon Keizer (jawel, van Nick en Simon) de toen 15-jarige hoorde en haar ‘talent of the week’ noemde. Ze timmert al een tijdje aan de weg en is naast soloartiest ook deel van Mindblow, een bluesband uit Bergen op Zoom.

Onlangs verscheen haar debuut in de vorm van een EP met zes nummers, getiteld “Devil On My Shoulder”. De zes nummers zijn allemaal van haar hand. In de studio in Roosendaal was de productie in handen van de multi-instrumentalisten Jan van Bijnen en Joost Verbraak, die ook deel uitmaken van Nienkes begeleidingsband. Verdere assistentie is van de bassisten Joris Verbogt en Sanne Verbogt, en de saxofonist Arend Bouwmeester. Meteen bij het openingsnummer, de countryblues “Why The Caged Birds Sings” laat Nienke horen wat zij in huis heeft. Na het vrolijke bluegrass nummer “Heartache Train” belanden we bij de bluesballad “Tennessee River”. Via de New Orleans-achtige klanken in “Love Labours Lost” komen we terecht bij de sobere countryblues “Mississippi Road Blues” en de fraaie ballad “Devil On My Shoulder”, waarmee de EP alweer bij het einde is gekomen. Al met al een prachtig debuut, die terecht is genomineerd voor de Dutch Blues CD Award 2021. Nienke Dingemans is een belofte voor de toekomst. Daar gaan we nog veel van horen.

Website: https://www.facebook.com/profile.php?id=100015079091401

LEO’S JUKEBOX (LEO WEIJERS).

BELLAMY BROTHERS – LET YOUR LOVE FLOW

https://www.youtube.com/watch?v=icF1GTqx1yU (1976).

NEDERLANDSE TOP 40 13 MAART 1976. ‘LET YOUR LOVE FLOW’, THE BELLAMY BROTHERS. Homer Howard Bellamy vormt met zijn broer David Milton Bellamy het Amerikaanse duo The Belllamy Brothers., dat vanuit Darby, Florida hun muziek de wereld in zingt. In Nederland en België blijft hun faam beperkt tot de twee hitsingles ‘Let Your Love Flow’ en’ If I Said You Had A Beautiful Body Would You Hold It Against Me’. De broers krijgen de muziek met de paplepel ingegoten. Hun vader speelt thuis countrymuziek en is lid van een plaatselijke band. Verder wordt het duo geïnspireerd door hun zuster, die rock-'n-roll plaatjes afspeelt. David en Howard leren zichzelf de benodigde muziekinstrumenten als gitaar, mandoline en banjo te bespelen. David voegt daar ook de accordeon, viool en piano aan toe. In 1968 geven ze hun eerste concert samen met hun vader in San Antonio (Florida). De broers vertrekken naar Atlanta (Georgia) en beginnen de band Jericho. Dat brengt niet het gewenste succes en al snel remigreren de twee. De loopbaan krijgt een impuls wanneer Jim Stafford het liedje ‘Spiders And Snakes’ van David opneemt. Die single haalt de top 5 van de Billboard Hot 100. De inkomsten van dat succes stellen de broers in staat te verhuizen naar Los Angeles. Op aanraden van Neil Diamond’s drummer Dennis St. John nemen David en Howard ‘Let Your Love Flow’ op, een nummer geschreven door Larry E. Williams, een roadie van Diamond. Het liedje wordt een wereldsucces. In bijna alle westerse landen haalt het hoge verkoopcijfers en plaatsen in de hitparades met als belangrijkste de eerste plaats in de Billboard Hot 100 en de Canadese hitlijst.

GERARD’S CHOICE (GERARD KOLENBRANDER).

PINK FLOYD – ARNOLD LAYNE (1967).

https://www.youtube.com/watch?v=mybz6bw65y0 (ARNOLD LAYNE)

Op 18 Maart 1967 tekent Pink Floyd een platencontract met EMI in Engeland. Pink Floyd is dan al een tijdje bezig, zij het niet onder deze naam. De band vindt haar oorsprong in de vroege jaren zestig, als bassist Roger Waters, toetsenist Richard Wright en drummer Nick Mason elkaar ontmoeten op de Londense Polytechnic, waar ze architectuur studeren. Muziek is een gemeenschappelijke hobby en met Clive Metcalf, Keith Noble en Juliette Gale (later de vrouw van Rick Wright) vormen ze een popgroep, die achtereenvolgens Sigma 6, The T-Set en The Screaming Abdabs heet. De formatie hergroepeert zich in 1964 zonder Metcalf, Noble en Gale, maar met de gitaristen Bob Close en Roger Syd Barrett. Ze spelen hoofdzakelijk R&B-nummers, waarbij Bo Diddley de belangrijkste inspiratiebron lijkt te zijn. Muzikale meningsverschillen tussen Close en Barrett doen de eerste de groep verlaten. De eigenzinnige persoonlijkheid van Barrett verandert het geluid en het gezicht van de groep en zelfs de naam. Het wordt The Pink Floyd Sound, later teruggebracht tot The Pink Floyd, naar de voornamen van de twee Amerikaanse bluesmuzikanten Pink Anderson en Floyd Council. Wanneer vanuit de Verenigde Staten de eerste acidrock-geluiden tot Engeland doordringen, is het met name Barrett die de vibes onmiddellijk oppikt, met drugs gaat experimenteren en zowel zijn composities als zijn gitaarspel daaraan aanpast. Zo wordt de Floyd al spoedig de eerste Engelse psychedelische rockband. Een voor die tijd opmerkelijke lichtshow maakt haar concerten tot een visueel spektakel. Ze treedt op in legendarische undergroundclubs als UFO en Middle Earth, waar ze ontdekt wordt door twee Amerikaanse talentenjagers, John Hopkins en Peter Jenner, die de groep aan een platencontract met EMI helpen. De eerste single, Arnold Layne, een song over een travestiet, wordt door de officiele radiostations geboycot, maar verkoopt desondanks uitstekend.

MARION’S FOTO WORLD (MARION ARTZ).

MARION LAAT JE OP HAAR EIGEN WIJZE MEE KIJKEN IN DE WERELD VAN DE MUZIEK CONCERTEN.

www.marionartsfoto.nl

SOURCE: ERIC CAMPFENS, LEO WEIJERS, FRANCK LIGTENBERG, MARION ARTZ.

Café Sessions Dinxperlo

30/08/2022

16/04/2022

09/04/2022

02/04/2022

26/03/2022

19/03/2022

Address

Telephone

Website

Alerts

Shortcuts

Share