775 Jaar Ommen

19/10/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – het slot

Reier ligt in het gras en kijkt naar de voorbijtrekkende wolken. Er ontsnapt hem een diepe zucht. Hoe lang is het geleden dat hij samen met Aart langs de Vecht slenterde? Ze waren tevreden. In ieder geval was hij tevreden met het leven dat hij leidde. En nu? Wat vindt hij nu? Er is zoveel veranderd. Langzaam komt hij omhoog. Voor hem ligt de Vecht. Er vaart een kleine boot voorbij, hij steekt zijn hand op. Er klinken stemmen en er wordt enthousiast terug gezwaaid.

Achter hem wordt de laatste hand gelegd aan de houten stadsmuur. Ommen kan zich beschermen tegen vijandelijke aanvallen. Welke aanvallen heeft hij zich afgevraagd. Natuurlijk, de bestuurlijke vernieuwing juicht hij toe. Het mogen handelen zonder tussenkomst van de landheer, het vrij mogen gebruiken van de landerijen en de vrije oversteek over de Vecht. Dat zijn voorrechten waar hij ook dankbaar gebruik van maakt. Maar ook hij heeft al een keer voor een gesloten stadspoort gestaan. Te laat thuis. Hij schiet in de lach. Doet zijn vader niet moeilijk over, maar de bestuurders van de stad wel.

Kom, hij moet weer aan het werk. Dat is niet veranderd. Terwijl hij richting de stadspoort wandelt, denkt hij aan zijn laatste ontmoeting met Janna. Hij heeft het haar maar direct gevraagd, wat wil je eigenlijk? Ze had lang nagedacht over het antwoord.

‘Eigenlijk wil ik net zo zijn als jij. Gewoon tevreden met wat er is. Maar ik kan het niet. Ergens ben ik altijd boos en kan ik me niet neerleggen bij een rustig leven.’
Hij had zijn schouders opgehaald. ‘Sorry Janna, maar dit is wie ik ben. En wat er ook allemaal verandert in Ommen, ik hoop niet te veranderen. Ik blijf Reier.’
Ze was net als altijd weggelopen maar voor het eerst had ze een eindje verderop getwijfeld. Toch was ze doorgelopen. Haar eigen leven tegemoet.

‘Reier!’
In gedachten verzonken, hoort hij zijn naam eerst niet. Hij schrikt wanneer er een hand op zijn schouder geslagen wordt.
‘Reier jongen, hoe gaat het met je?’
Reier kijkt om en ziet het vrolijke gezicht van Aart. Even weet hij niet wat hij moet doen en dan omhelzen de twee elkaar. Hun vragen buitelen over elkaar heen. Ze lachen,
‘Jij eerst!’
Aart wijst op de houten stadsmuur. ‘Wat is hier gebeurd?’

Reier begint te vertellen. Over de komst van de bisschop, de stadsrechten en de rechten en plichten die de burgers van Ommen hebben gekregen.
Aart schudt zijn hoofd. ‘Ik kan ook niet even weggaan, of alles wordt anders. Hoe bevalt het leven als stadse burger?’

‘Ik kan jou beter vragen hoe het aan boord is geweest. Jij ging op pad voor het avontuur. Heb je dat gevonden?’

Aart zucht. ‘Ja, ik ben op plaatsen geweest die ik niet kende en handelswaar in handen gehad die nieuw voor me was. Ik heb hard gewerkt en lange dagen gemaakt. Ik heb vrienden en vijanden ontmoet. Maar avontuur? Eigenlijk leken de meeste dagen wel op elkaar. Veel leek op jouw leven, maar dan op zee.’
‘Mijn leven – tja. Volgens mij blijft het belangrijkste dat we naar elkaar omkijken en elkaar helpen waar nodig. Ik hoop echt dat dat niet gaat veranderen. en voor de rest? We gaan het wel zien…’

De twee slaan hun armen om elkaar heen. ‘Tijd voor een borrel, vind je ook niet? Dan zullen we ons leven eens bespreken. En onze toekomst!’

Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen – tekst Ria Kroon

04/10/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 9

Reier zet de hark tegen de muur en loopt naar de waterbak. Hij grinnikt om zijn eigen spiegelbeeld, een rood aangelopen hoofd, zijn haar in wilde pieken om zijn hoofd. Hij steekt zijn handen in het water en de rimpeling doet zijn beeld verdwijnen. Hij gooit een paar handen met water over zijn hoofd en in zijn nek.

Het is warm, warm voor de tijd van het jaar. Het graan komt van de akkers af en wordt door de molenaar gemalen. Zijn moeder is druk in de moestuin achter de boerderij. De wortelen worden geoogst en de eerste kolen zijn bijna volgroeid. Tevreden kijkt Reier rond. Het werk voor vandaag zit erop, hij loopt nog even naar de markt. Sinds de bisschop hen stadsrechten heeft verleend is er een boel bedrijvigheid op gang gekomen.

Nu Ommen een stad is, heeft zij het recht gekregen om zich te beschermen tegen indringers. Het duurde dan ook niet lang of er werd begonnen met de bouw van een houten stadsmuur met drie poorten om de burgers van Ommen toegang te geven tot de stad. Gek eigenlijk, bedenk Reier zich.

Vorig jaar maakte niemand zich zorgen over de beveiliging van de stad. Maar nu de bisschop gesproken heeft, is het blijkbaar ineens nodig een scheiding aan te brengen tussen de Ommenaren en de lui van buiten de stad. Even flitst het kritische gezicht van Janna hem in gedachten, op de dag dat bisschop Otto hen de stadsrechten verleende. Had ze dit al voorzien en dacht ze daar het hare van?

‘Reier, wat sta je daar te dromen? Kan je net zo goed meehelpen!’
Reier kijkt in de richting van waar het geschreeuw komt. Arend steekt zijn hand op en wenkt hem. ‘We hebben een gebrek aan mankracht. Je bent dan wel geen timmerman, maar sterk ben je wel. Kan je ons de komende tijd niet helpen?’

Reier denkt aan het werk rond de boerderij en maakt een inschatting. ‘Wat ik kan doen is ‘s morgens mijn pa helpen en jullie ’s middags. Arend geeft hem een klap op zijn schouder.
‘Afgesproken. En aangezien de zon in het westen staat, kan je meteen aan de slag.’ hij duwt Reier een stapel planken in zijn handen. ‘Aanpakken!’

Een uur later zitten de mannen bij elkaar in de schaduw. De gesprekken gaan niet alleen over de bouw hier in Ommen maar ook over de Hanzesteden Zwolle en Kampen. Ze vertellen over kerken, poorten en kantelen, over grachten en bruggen. Het duizelt Reier allemaal. Hij kwam nooit verder dan het punt waar Regge en Vecht samenkomen. Wat staat hen hier allemaal nog te wachten? Aan de ene kant is hij wel nieuwsgierig naar andere oorden, maar aan de andere kant, wat word je er wijzer van?

Uit Ommen vertrekken doet hij niet, hij zou zijn plekje aan de Vecht niet willen missen. Laat hem maar de dromer zijn, de dromer in een heuse stad.

Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen – tekst Ria Kroon

26/08/2023

Nog even terugkijken op de afgelopen periode van feest en herdenken 🙏

Bedankt voor de mooie foto’s Ronald Bakker

25/08/2023

25 augustus 2023, net als 775 jaar geleden kijken we terug op een prachtige dag!

Foto’s: Ronald Bakker

24/08/2023

Nog één nachtje slapen en dan is het zover!

Op vrijdagmiddag 25 augustus is iedereen vanaf drie uur ’s middags van harte welkom aan de Vechtkade ter hoogte van het Anjerplein om de bisschop in Ommen te verwelkomen.

Genodigden, hoogwaardigheidsbekleders, boeren, burgers en buitenlui: we hopen dat Ommen in groten getale naar de Vecht komt om daar de bisschop te ontvangen.

Na ontvangst door de burgemeester zal de bisschop met zijn gevolg naar de Brigittakerk trekken. Belangstellenden worden van harte uitgenodigd om hier een bijzondere bijeenkomst bij te wonen. Met muziek, zang, film en gesproken woord zal de geschiedenis van Ommen de r***e passeren, zal de bisschop nogmaals de stadsrechten aan het bestuur van Ommen uitreiken en zullen de Ommenaren geïnformeerd worden over de rechten en plichten die bij deze stadsrechten horen.

We sluiten de dag feestelijk af met een maaltijd in middeleeuwse sfeer die zal worden geserveerd op het plein voor de Brigittakerk. De Vechtkade en de kerk zijn vrij toegankelijk, voor de maaltijd vragen we een bijdrage van € 12,48, vooraf te voldoen in het TIP.

23/08/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 8

Rond de kerk is iedereen in rep en roer. Op de meent klitten groepjes mensen samen, even verderop slaan een paar boeren van verderop het tafereel gaande. Over de markt lopen drie herauten. Hun rode jassen glanzen in de zon. De stadsomroeper heeft zich al bij hen gevoegd. Morgen komt bisschop Otto naar Ommen met een belangrijke boodschap. En als Reier het goed begrijpt heeft hij dit keer het beste voor met de bewoners langs de Vecht.

De volgende dag loopt Reier in de richting van de Vecht. Het staat er al vol met mensen. Iedereen groet elkaar vrolijk. Langzaam wringt Reier zich door de menigte naar voren. Zijn zachtaardig karakter komt hem juist nu van pas en voor hij er erg in heeft staat hij vooraan. In de verte ziet hij de bisschop met zijn gevolg aankomen. De felle kleuren van hun kostuums steken helder af tegen het groen en blauw van het landschap. Hij voelt een rare spanning langs zijn rug omhoog kruipen. Wat gaat er gebeuren?

“Otto, door de genade Gods bisschop van Utrecht, aan allen die dit zullen lezen…” begint de heraut van de bisschop luidkeels voor te dragen. Reier schiet in de lach. Allen die dit zullen lezen? Alsof er veel mensen in Ommen zijn die hebben leren lezen. Aan allen die dit voorgelezen wordt, dat past beter. Hij krijgt een por in zij zijn.

‘Sssst’, wordt hem toegeblazen.
‘… maken wij bekend, dat wij aan alle tegenwoordige en toekomstige inwoners van onze stad Ommen…’

Hoort Reier het goed? Stad Ommen? Hij weet dat Zwolle een stad is, daar is Aart naar toe getrokken. Maar Ommen? Is Ommen nu ook een stad geworden?
‘…goedgunstig dezelfde vrijheid hebben verleend als de inwoners van onze steden Deventer, Zwolle en Kampen van ons genieten.’ De heraut laat even een stilte vallen en er gaat een luidkeels gejuich op. Bisschop Otto III staat het allemaal rustig gade te slaan.

Reier heeft het dus inderdaad goed gehoord. Ommen heeft stadsrechten gekregen. Vanaf nu heeft Ommen het recht om zichzelf te verdedigen tegen de vijand en mag het zelf zijn eigen bestuur kiezen. Binnen de stadsmuur mogen de Ommenaren zelf handeldrijven. Ommen is vanaf nu minder afhankelijk van de bisschop. Het kan niet anders of er gaat binnenkort veel veranderen.

Het gejuich is langzaam verstomd maar de feestvreugde hangt nog in de lucht. Dan ineens duikt Janna weer op. Reier wil naar haar toelopen en zijn enthousiasme over de toezegging van de bisschop met haar delen. Maar de verbeten trek in het gezicht van Janna doet hem twijfelen. En voor hij het weet is ze weer verdwenen. Reier schudt zijn hoofd. Wat moet hij toch met haar?

Dit keer staat hij er niet te lang bij stil. Het is voor het eerst feest in de stad en op de markt staat een uitgebreide maaltijd klaar voor iedereen die wil aanschuiven. Dat laat Reier zich niet ontzeggen!

Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen – tekst Ria Kroon

22/08/2023

REIER & AART

Een middeleeuws verhaal – deel 7

Het gonst op de markt. ‘Heb je het al gehoord?’ ‘Wat vind je d’r van?’ ‘Waarom moet dat dan?’ ‘Wat kunnen we er tegen doen, niets toch?’

De bisschop van Utrecht, de landheer van het Oversticht, degene die het voor het zeggen heeft rond hun Vecht, die bisschop heeft besloten om de opbrengst van de kerk, het hart van hun gemeenschap, om die opbrengst te vorderen. Hij stuurde een van zijn mannen met de boodschap. De beste man kwam met ingewikkelde stukken en keek er erg moeilijk bij. Vanuit de gemeenschap klonk een boel gemor. Maar wat konden ze beginnen?

De bisschop van Utrecht is hun landheer. Ze betalen jaarlijks pacht om het land te mogen bewerken. Te betalen wanneer ze de Vecht willen oversteken. En in ruil daarvoor biedt de bisschop hen bescherming. Dat klinkt als een logische wederdienst. Maar dit?

Reier denkt terug aan Janna en haar verhalen over de opstand tegen de bisschop. Zo’n vaart lijkt het hier niet te gaan lopen. Blijkbaar zijn de inwoners hier minder opvliegend dan de Drenten. Laatst was er nog een opstootje tussen twee boeren. Onenigheid over de verdeling van de opbrengst van de gemeenschappelijke akker. Het ging er fel aan toe, maar na twee dagen zaten de kemphanen weer samen aan het bier en was het conflict opgelost.

Reier kan zich weinig bij dergelijke ruzies voorstellen. Hij bewaart altijd zijn kalmte. Hij leeft met het ritme van de seizoenen. In het voorjaar wordt er gezaaid, in de zomer komt men samen en wordt er geoogst. In het najaar wordt er geslacht en trekt men zich langzaam terug in hun huizen om het volgend voorjaar weer tevoorschijn te komen. Het is een eenvoudig leven waarin je goed bent voor jezelf en omkijkt naar een ander. Voor Aart bood een leven als dit geen uitdaging, hij trok de wereld in. Janna koos voor weerstand met alle gevolgen van dien.

En Reier? Noem hem saai, noem hem behoudend. Maar uiteindelijk heb je elkaar toch nodig vroeg of laat. En dan kan je elkaar maar beter goedgezind zijn.
Nee, dit eenvoudige leven aan de Vecht past hem. Langzaam loopt hij terug naar de boerderij van zijn ouders.

Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen – tekst Ria Kroon

21/08/2023

OMMEN KRIJGT (OPNIEUW) STADSRECHTEN!

Op 25 augustus 1248 ontving Ommen uit handen van de bisschop van Utrecht haar stadsrechten, dit jaar precies 775 jaar geleden. Dat laten we natuurlijk niet onopgemerkt voorbijgaan.

We beginnen de dag met een reünie voor Oud(e) Ommenaren. Bent u geboren voor 1954 en opgegroeid in Ommen en hebt u zich nog niet opgegeven? Kijk op de website ommen775jaar.nl voor alle informatie!

Vanaf drie uur is het publiek van harte welkom aan de Vechtkade om de komst van bisschop Otto af te wachten. We verwachten dat rond half vier de Vechtzomp met de landsheer zal aanmeren nabij het podium van het Festival op de Vecht. In optocht zullen de hoogwaardigheidsbekleders, genodigden en belangstellenden naar de Brigittakerk aan de Nering Bögelstraat trekken.

In een bijzondere bijeenkomst met muziek, film, theater en sprekers zullen de stadsrechten nogmaals aan het stadsbestuur worden aangeboden. Publiek is van harte welkom om dit eenmalige evenement mee te maken – vooraf opgeven is niet nodig.

We sluiten de dag af met een middeleeuwse maaltijd die op het plein voor de katholieke kerk geserveerd zal worden. Geniet van een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Om de kok te laten weten hoe groot de stoofpot moet worden is opgeven hier wel nodig. Dat kan aan de balie van het Historisch Museum. Kosten voor de maaltijd? € 12,48 per persoon, te voldoen bij opgave.

30/07/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 6

Het is druk op de meent. Reier baant zich een weg door de menigte. De troepen van de bisschop zijn weer vertrokken en even was de rust weergekeerd. Maar nu staat de jaarmarkt op het punt van beginnen en is het weer een drukte van belang op het marktplein. Marktkooplieden van heinde en ver verzamelen zich in Ommen. Er wordt vee verhandeld en muzikanten zorgen voor het nodige vertier.

Reier geniet van deze periode tussen de drukte van het zaaien en het oogsten. De natuur doet op dit moment het meeste werk. Dit is dan ook de tijd om elkaar te ontmoeten en samen op te trekken. Er wordt een hand op zijn schouder gelegd.

Wanneer hij zich omdraait kijkt hij in het lachende gezicht van Janna. Reier bloost en weet niet wat hij moet zeggen. Hij stamelt wat onsamenhangende zinnen en Janna lacht nog harder. Nu weet hij helemaal niet meer uit zijn woorden te komen.

Janna wijst naar een rustig plekje en terwijl ze die kant op lopen regelt ze twee borden soep en twee pullen bier. Reier ziet het met verbazing aan. Hij ziet de vrouwen in zijn omgeving niet vaak zo het initiatief nemen

‘Wat brengt je nu naar hier? Waar kom je nu vandaan?’, vraagt Reier wanneer hij weer bij zinnen is gekomen.

‘Ik kom van verderop, van de Drenten.’
‘Die van de ontmoeting met de bisschop’, lacht Reier
‘Tja’, antwoord Janna met een twinkeling in haar ogen. ‘Dat liep voor hem niet zo niet goed af.’

Reier herinnert zich de aftocht van de troepen van de bisschop een paar geleden nog maar al te goed.

‘Je helpt elkaar vooruit, ieder op zijn eigen manier. Je zorgt voor elkaar, zo goed als je dat kan. Maar je bent niet ineens belangrijker dan een ander. Je kunt een ander niet eens kleineren of je wil op leggen. Alleen maar omdat iemand dat ooit zo bedacht heeft? Nee, dat wil er bij mij niet in. Dan word ik boos. En ik niet alleen…’
Reier kijkt vol bewondering naar de strijdlustige Janna. Die zorg voor elkaar, daar herkent hij veel in. De buurman helpen met zaaien, de buurvrouw verderop helpen met het herstel van haar huis.

‘Heb jij meegevochten met de Drenten om de bisschop te verslaan?’ Reier durft het bijna niet te vragen, zo ongeloofwaardig lijkt het hem.

Janna lacht. ‘Laten we het er op houden dat ik mijn mannetje heb gestaan.’
Reier schudt zijn hoofd.

26/07/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 5

Reier loopt langs de Vecht. Aan de overkant blikkert de zon op de glimmende harnassen van de ridders die opnieuw zijn neergestreken aan de oevers van de Vecht. De muziek waait over het water, hij denkt zelfs de paarden te horen snuiven.

Hij laat zich in het gras zakken en gaat op zijn rug liggen. Het zijn de troepen van de bisschop van Utrecht die opnieuw in de buurt van Ommen zijn neergestreken. Zonder gewelddadige bedoelingen, zo gaat het verhaal. Ze zouden dit keer de omgeving langs de Vecht en de Regge willen inspecteren.

Ommen ligt natuurlijk ook heel strategisch. De doorwaadbare plaats in de rivier wordt niet alleen door de lokale bewoners gebruikt. Ook voor handelaren en marskramers is deze plek belangrijk. En wanneer het kruisen van de rivier vertraging oplevert, dan zijn er genoeg herbergen om te rusten en een maaltijd te gebruiken.

Reier plukt een lange grashalm en steekt hem in zijn mond. Gek eigenlijk. De drukte die rond Ommen zo vaak heerst, gaat meestal aan hem voorbij.

‘Reier, dromer, sta op en ga met ons mee!’
Ja, hij hoort het wel, maar hij blijft nog even liggen.

‘Je hoort me wel, kom op. We gaan naar de meent, daar is het een drukte van belang. De troepen van de bisschop zijn er en er is van alles te zien en te doen.’
Met tegenzin staat Reier op.

Hoe dichter bij de kerk hij komt, hoe drukker het wordt. Het zijn niet alleen de inwoners van Ommen die zich hier verzameld hebben. Hij ziet soldaten, muzikanten, een vuurspuwer doet een gejoel opstijgen uit het publiek.

Dan schiet hem ineens iets te binnen. Zijn ogen schieten langs de mensen. Zou het kunnen dat zij er ook is? Zijn hart bonst in zijn keel wanneer hij haar opmerkt. Hij haalt een keer diep adem, trekt zijn schouders naar achter en loopt nonchalant in haar richting. Ze glimlacht wanneer ze hem ziet aankomen.

‘Hallo, ben jij er weer, ik ben Reier en mag ik vragen wie ben jij?’

Hij kijkt verschrikt naar het vrolijke gezicht voor hem. Wat zegt hij nu allemaal? Maar de jonge vrouw schiet in de lach.

‘Ik ben Janna. Ik heb je al eens eerder gezien. Leuk om je nu te spreken.’
Reier weet niet wat hij moet antwoorden. Waarom krijgt hij juist nu zo’n droge mond? Janna legt een hand op zijn mouw.

‘Ik kom van ergens anders, ik ben wat je noemt een vreemde. Maar maak je geen zorgen, ik kan best aardig zijn.’

‘Daar twijfel ik helemaal niet aan. Wat brengt je vandaag naar Ommen?’

23/07/2023

FESTIVITEITEN IN AUGUSTUS

Ook in augustus staan er diverse activiteiten van de Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen op de agenda, om te beginnen in het weekend van 18-20 augustus.

Net als vorig jaar zullen er vele veteranen in Ommen neerstrijken en zal er een kampement uit de Tweede Wereldoorlog opgebouwd worden aan de oever van de Vecht. Steek per boot de Vecht over en neem een kijkje tussen de tenten en de vele oude voertuigen. Ook worden er verschillende historische rondritten door de omgeving georganiseerd.

Op 25 augustus is het precies 775 jaar geleden dat Ommen haar stadsrechten ontving. Die dag zal beginnen met een reünie voor Oud(e) Ommenaren. Iedereen geboren voor 1954 en opgegroeid in Ommen is van harte welkom.
Meer informatie vind je op de website, opgeven kan door een mail te sturen naar de organisatie via [email protected]

Aan het eind van de middag zal bisschop Otto Ommen bezoeken. Hij zal aanmeren aan de Vechtkade om vervolgens met zijn gevolg naar de katholieke kerk te wandelen. Daar zullen tijdens een bijzondere bijeenkomst met muziek en theater de stadsrechten symbolisch nogmaals aan de Ommenaren overhandigd worden. Wil je hier graag bij zijn?
De zitplaatsen in de kerk zijn beperkt, stuur een mail naar [email protected] om je kosteloos aan te melden.

We sluiten de dag aan het begin van de avond in stijl af met een eenvoudige maar voedzame middeleeuwse maaltijd op het plein nabij de katholieke kerk. Kosten voor de maaltijd bedragen € 12,48, drankjes niet inbegrepen. Ook hiervoor geldt: het aantal beschikbare plaatsen is beperkt. Opgeven en betalen kan bij het Toeristisch Informatie Punt TIP in het Cultuur Historisch Centrum aan Den Oordt 7 in Ommen.

We zullen de komende weken gebruiken om de laatste organisatorische puntjes op de i te zetten. Op de website ommen775jaar.nl vind je altijd ons meest actuele programma en alle informatie over toegankelijkheid, opgeven en eventuele kosten.

21/07/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 4

In de dagen na de samenkomst op de meent heeft Reier nog aan verschillende mensen nagevraagd of anderen de onbekende vrouw ook gezien hadden. Maar niemand wist wie ze was of waar ze vandaan zou kunnen komen. Hij schudt zijn hoofd. Waarom doet hij zoveel moeite voor iemand van wie hij eigenlijk niets weet?

Berend meende dat hij de vrouw ook gezien had, maar Berend zegt wel meer. Aan de andere kant, het verhaal van Berend dat de vrouw wel eens een Drentse zou kunnen zijn, klonk best geloofwaardig. Daar heeft hij wel vaker van gehoord.
Hij herinnert zich nog goed hoe de bisschop van Utrecht voorbij Ommen trok.

Dagenlang bivakkeerden zijn troepen aan de oevers van de Vecht. De kleurrijke kostuums, de blinkende harnassen, glanzende paarden en indrukwekkende wagens. Het was het gesprek van de dag geweest. Een paar dagen later gonsde het onder de boeren dat de bisschop onderweg was. Toen die eenmaal gearriveerd was, verdween het kampement en trokken ze allen door naar het oosten.

Het weer sloeg om, de akkers langs de Vecht stonden onder water. Dat was in Drenthe niet anders geweest. Toen een paar weken later de troepen van de bisschop weer terugkwamen, was er van hun kleur en branie weinig meer over. De wagens waren kapot, de soldaten gewond, de kleding zat vol modder en van de bisschop was geen spoor meer te bekennen. Zonder te stoppen waren ze langs Ommen getrokken. Pas weken later hoorde Reier dat de bisschop in de val gelokt was en in de buurt van Ane om het leven gebracht was.

De opstandige boeren hadden de bisschop een lesje geleerd. Het verhaal ging rond dat het niet alleen de mannen waren die meevochten, maar ook de vrouwen. En daar kon Reier zich dan weer niets bij voorstellen.

Eigenlijk kon Reier zich bij geen enkele opstand iets voorstellen. Aart zegt ook altijd dat hij veel te braaf is en gewoon doet wat hem wordt opgedragen. Heeft Aart ook gelijk in, maar wat moet hij dan? Zijn leven is eenvoudig, maar dat bevalt hem prima. De seizoenen bepalen zijn werkzaamheden. Hij werkt dagelijks op het land, heeft genoeg te eten, helpt waar dat nodig is en heeft ook nog tijd om langs het water te wandelen en te dagdromen. Dat Aart daar geen genoegen mee neemt moet hij weten.

Eenmaal terug uit Zwolle liet Aart al snel weten weer op reis te gaan. Dit keer zou hij langer wegblijven. In Zwolle had hij kennis gemaakt met leden van de Hanze en had hij een plek aan boord van een van de schepen weten te bemachtigen.
‘Het avontuur tegemoet’, zo had hij tegen Reier gezegd. ‘Wanneer ik hier blijf, verandert er nooit wat. En dit is niet het leven dat ik wil leiden.’

Aart was vertrokken en bij het afscheid had Reier gevraagd of hij ooit nog terug zou komen. ‘Dat weet ik niet’, had Aart geantwoord. ‘Dat hangt van de wind af.’

20/07/2023

Het enige echte Ommerlied, geschreven door Henk Ruiter, krijgt een nieuwe videoclip!

Hiervoor zijn mooie sfeerbeelden van Ommen nodig. Heb je filmfragmenten van de natuur, het centrum van Ommen en de omliggende kernen, landschappen, de Vecht, mensen, feesten, evenementen, sport enzovoorts en mogen die (uiteraard tegen naamsvermelding) gebruikt worden voor de clip?

Mail dan naar Maria Kolossa via [email protected]

Alvast superbedankt!
p.s. de clip wordt gelanceerd op 25 augustus, maar hierover later meer!

19/05/2023

Zo kijken kinderen naar

EXPOSITIE IN DE CARROUSEL

OMMEN - Van 17 mei 2023 tot en met 24 juli 2023 zijn de schilderijen van de basisschoolleerlingen en praktijkschool de Maat te zien in de Carrousel Ommen.

In het kader van Ommen 775 jaar stadsrechten hebben een aantal basisscholen uit de gemeente Ommen en de praktijkschool de Maat bezoek gehad van de Ommer kunstenaar Azat Malikov.

775 Jaar Ommen Vechtdal Overijssel Ommekaar Theater Carrousel Ommen

Onder zijn begeleiding hebben de leerlingen verschillende schilderijen gemaakt met Ommen als thema. Wat is voor de kinderen kenmerkend aan de stad Ommen? Is dat de Vecht, de bossen, sport of misschien een ijsje op de brug? Ze hebben hun ideeën vertaald in mooie kunstwerken.

Deze schilderijen worden vanaf half mei tot 24 juli tentoongesteld in de kunstgalerij van de Carrousel en zijn te bezichtigen tijdens de openingstijden van de Carrousel.

15/05/2023

Een middeleeuws verhaal – deel 3

Het is gezellig druk rond de kerk. Reier loopt tussen de aanwezige mensen door, groet links en rechts bekenden, steekt zijn hand op naar zijn vader die een eindje verderop toe staat te kijken. Het is voorjaar, de zon zorgt voor de eerste warmte, de akkers zijn ingezaaid. Een goed moment voor de bewoners langs de Vecht om elkaar te ontmoeten op de meent. Iedereen heeft de afgelopen winter veel binnen gezeten en het zonnige weer is een goede aanleiding om elkaar te treffen.

Hij ziet zijn moeder met een paar andere vrouwen bij elkaar staan. Hij schiet in de lach door de vurigheid waarmee ze overleggen. Hij heeft van zijn moeder begrepen dat er een molenaar in Ommen wil komen. Dat zou zijn moeder veel werk schelen, dan hoeft ze haar graan niet langer zelf te malen. Maar hij heeft ook gehoord dat anderen vinden dat het malen dan vast niet zo goed zou gaan dan wanneer ze het zelf doen. Tja, hij weet er weinig van, dit soort beslissingen laat hij aan zijn moeder over.

‘Goedemorgen Reier, hoe gaat het met je? En met je ouders?’
‘Dag Berend, prima, dank je. En met jou? Ik hoorde van vader dat het ploegen van de akker dit jaar zwaarder was dan anders.’
Berend zucht. ‘Het is de leeftijd Reier, het gaat niet meer zo vlot zoals vroeger. Maar gelukkig kan ik een beroep doen op mijn buren. Niet alleen je vader is een goede hulp gebleken, maar ook …’

Terwijl Berend verder praat, kijkt Reier om zich heen. Tussen de mensen die op de meent samenkomen, duikt ineens een nieuw gezicht op, het gezicht van een jonge vrouw. Ze kijkt Reier strak aan. Het geeft hem een ongemakkelijk gevoel.

‘Natuurlijk Berend, ik moet verder’, valt Reier de oude man in de rede. Hij loopt in de richting waar hij de vrouw zojuist nog zag staan, maar ze lijkt in rook op te zijn gegaan. Hij ziet haar nergens meer. Terwijl Reier nog om zich heen staat te kijken, wordt hij op zijn schouder geslagen.

‘Reier, jongen, jij ook hier!’

Hij draait zich om en kijkt in het vrolijke gezicht van Aart. Aart is terug!

‘Waar kom jij vandaan? Hoe heb je het in Zwolle gehad? Ik wil heel graag alles horen, maar wacht even, ik moet eerst…’

Zoekend kijkt Reier om zich heen. Waar is ze nu gebleven?

‘Wie zoek je? Wat is er aan de hand?’

Maar Reier geeft geen antwoord. Hij kan niet eens uitleggen waarom hij zoekt naar een vrouw van wie hij alleen het gezicht en een hoofddoek zag en van wie hij helemaal niets weet. En al helemaal niet aan Aart, alsof die hem zou begrijpen.

‘Reier, jongen, wat sta je te doen? Waar ben je mee bezig?’

Reier schudt zijn hoofd. De vrouw is verdwenen, opgelost in de menigte.

‘Laat maar. Het is niets. Vergeet het maar. Vertel me eerst alles over je reis naar Zwolle. Hoe is het je vergaan?

13/05/2023

7775 Jaar Stadsrechten…eindelijk is het feest dan écht begonnen. En hoe! Met zomerse temperaturen startten we vanochtend met ochtendgymnastiek gevolgd door een supergezellig ontbijt met een grote groep stadsgenoten. En ook de rest van de dag was het genieten (die foto’s volgen nog)🍀😃☀️

10/05/2023

Samen ontbijten is veel gezelliger dan alleen. Dus hoe gezellig is dan samen ontbijten met 400 stadsgenoten?
A.s zaterdag krijg je de kans tijdens het stadsontbijt ter gelegenheid van 775 Jaar Ommen. Grijp die kans en sleep al je vrienden en familie mee en kom gezellig ontbijten in Ommen. Oh ja, aanmelden is noodzakelijk, je vindt alle info op onze website!

26/04/2023

OMMEN ONTBIJT OP 13 MEI SAMEN!

Op zaterdag 13 mei start de stichting 775 jaar stadsrechten Ommen haar festiviteiten met een ontbijt voor de Ommenaren. In samenwerking met de lokale bakkers verschijnen lange tafels op de Markt waar aangeschoven kan worden voor een stevig ontbijt.

De dag begint om 08:30 uur met een sportieve start. Wat te denken van gezonde ochtendgymnastiek voor alle leeftijden of een ontspannende sessie yoga om de dag mee te beginnen. Ook aan de jeugd is gedacht. Speciaal voor hen staat er een Free Running – baan opgesteld. Kom naar de markt in Ommen en doe allemaal mee – vooraf aanmelden is niet nodig, er is genoeg ruimte voor iedereen.

Vanaf 09:15 uur wordt het ontbijt geserveerd. Wil je hier aan deelnemen, dan is aanmelding vooraf wel nodig – de tafels hebben plek voor zo’n 400 mensen. Aanmelden kan vanaf volgende week bij de Sis & Bro aan de Markt en bij bakker Van der Most aan de Varsenerstraat. De kosten bedragen € 7,75 per persoon, kinderen tot 12 jaar gratis.

Na afloop van het ontbijt kunnen kinderen vanaf ongeveer 11:30 uur aan de opgeruimde tafels vliegers knutselen In de middag kan Ommen op verrassende wijze ontdekt worden. Wat te denken van een stadswandeling onder leiding van een gids, een fietstocht door Ommen of een autopuzzeltocht door de buurtschappen.

Meer informatie over alle activiteiten is te vinden op de website ommen775jaar.nl. De dag zal worden afgesloten met een gratis toegankelijk concert van de gezamenlijke muziekverenigingen.

24/04/2023

REIER & AART
Een middeleeuws verhaal – deel 2

Reier leunt op zijn hark en voelt de warmte van de voorjaarszon op zijn gezicht. Hij kijkt langs de akker. De gerst is gezaaid en wanneer je goed kijkt komen de eerste groene sprieten al boven de grond. Nu maar hopen dat het niet meer gaat vriezen. Reier houdt van deze tijd van het jaar. De kou lijkt achter de rug, de zon wint aan warmte. Het vee kan weer naar buiten. In de winter warmen de koeienlijven het huis nog wat op, maar hij is blij wanneer ze weer de wei in kunnen. Het wordt er binnen een stuk minder bedompt van.

Zijn moeder steekt haar hoofd om de hoek van de kleine boerderij.
‘Sta je weer te dromen?’
Reier lacht. Hoe hard hij ook werkt, zijn moeder lijkt alleen te kijken wanneer hij even staat te, nou ja, staat te rusten.
‘Ik rust even uit, dan kan ik jou zo helpen!’
‘Dat is niet nodig’, roept zijn moeder. ‘Jij de akker, ik de moestuin.’

Reier zag dat de voorraad winterkolen langzaam opraakte en dat er nog maar een paar pastinaken in de schuur lagen. Het wordt tijd dat er weer verse groenten uit de tuin komen. Maar laat dat maar aan moeder over. Die beschikt over groene vingers.

Terwijl Reier zijn hark pakt, ziet hij iemand langs de weg lopen. Is dat Aart? Hij tuurt in de verte. Maar dat kan toch nog niet? Wanneer de man dichterbij komt ziet Reier dat het een vreemdeling is. Een marskramer misschien, een boerenknecht van verderop. Reier herkent hem niet. Hij schudt zijn hoofd. Hoe zou het Aart vergaan?

‘Ik ga morgen weg.’
Aart had nog wel de moeite genomen om hem te waarschuwen voor hij ging, maar veel tijd had hij niet gehad.
‘In de Hongerige Wolf, de herberg verderop, zijn een stel handelaren neergestreken die morgen met hun paard en wagen verder reizen naar Zwolle. Ik mag met ze meerijden.’
Reier had hem verbaasd aangekeken, Aart had het dus gemeend toen hij zei dat hij wegging.
‘Wat ga je in Zwolle doen? Ken je daar de weg?’
‘Ik zie het wel, hoe moeilijk kan het zijn. Ze spreken er dezelfde taal, ik kan de weg vragen en vragen om bier of een stuk brood.’

Ze hadden elkaar op de schouders geslagen en Aart was weggewandeld. Hoe lang was dat nu geleden? Een dag of tien? Hoe zou Aart het maken in grote stad? Reier zucht. Aart had altijd de grootste plannen van hen twee. Reier kijkt om zich heen. Zou hij het ook durven? De boerderij en zijn ouders verlaten en op reis gaan? Het rustige leven hier bevalt hem eigenlijk wel. De seizoenen bepalen het ritme van alledag. In het voorjaar naar buiten, in de zomer oogsten, in het najaar de slacht en in de winter wachten op de lente. Wat heb je meer nodig?

Reier is benieuwd met welke verhalen Aart straks weer thuiskomt. Hoe is het in de stad, het lawaai, de schepen, de handel, het gedoe. Hij zal het wel horen wanneer Aart terugkomt. Als Aart terugkomt.

Stichting 775 jaar stadsrechten Ommen – tekst Ria Kroon