Michel loopt

08/06/2023

Dit jaar gaat de actie voor de slachtoffers van de aardbeving in Syrie en Turkije , verder wordt er ook geld besteed aan een waterproject in Ethiopie .
Help mij aub om geld hiervoor op te halen .

De volgende Nacht van de Vluchteling zal plaatsvinden in het weekend van 15-16 juni 2024. De voorinschrijving hiervoor is geopend. Schrijf je in en laat ons weten wat jij zou willen volgend jaar! Voorinschrijving editie 2024

03/08/2022

Ik heb een belangrijke mededeling gedaan in de twee groepen waar ik altijd mijn berichten plaats .

19/07/2022

Deze fotos horen bij het eerdere bericht .

19/07/2022

Hier mijn verslag van de zondag en de maandag .
Ik was al op de vrijdag op mijn nieuwe gastverblijf aangekomen , de gastvrouw ( die ook loopt ) heeft naast mij en mijn vrouw nog een andere wandelaarster dus er zijn drie mensen die lopen en mijn vrouw doet de verzorging van mij .
Op de vrijdagavond ben ik naar de oversteek gegaan voor de sunset march waar ook vier Canadese politieagenten waren waarvan er een aan een UN missie had meegedaan !
Aangezien wij allen vroeg waren hadden we nog tijd voor een praatje , het bleek dat deze agenten uit Galgary kwamen en ze zouden bij de opening meelopen met een stetson op het hoofd .
Het was goed om weer een sunset te lopen na twee jaar niet in Nijmegen geweest te zijn .
Op de zaterdag heb ik mijn spullen georganiseerd en in de middag heb ik en mijn vrouw een high tea genuttigd om mijn vrouw te danken voor iedere keer dat zij de boodschappen moest doen terwijl ik aan de wandel was .
We hebben daarna een beetje door de stad geslenterd .
In de avond hebben we nog aan de waalkade bij een van de foodtrucks gegeten .
Toen we thuis kwamen had ik me nog even opgefrist om weer naar de oversteek te gaan voor nog een sunset march .
Op de zondag is mijn vrouw weer meegegaan naar de wedren voor de openingsceremonie en ik zou mij gaan inschrijven voor vier maal dertig kilometer .
Ik wist dat het op de dinsdag erg heet zou worden en dat de organisatie rond twee uur in de middag een besluit zou nemen over wat de te nemen maatregelen zouden zijn .
Toen ik hoorde dat de eerste dag geschrapt werd besloot ik mij om een dag later in te schrijven en ik zou nadenken of ik de dertig zou lopen of wellicht toch de veertig
Vier maal dertig is honderdtwintig kilometer en drie maal veertig ook !
Maandag ochtend had ik mijn besluit genomen en werd het toch de veertig .
Op de zondag had ik een foto moment met Meneer Sackers en op de maandag een foto moment met de Burgemeester van Nijmegen .

16/06/2022

Ik weet niet wie deze royale donatie heeft gegeven maar ik wil die persoon uit het diepst van mijn hart willen danken .

06/06/2022

Ik heb lang niks van mij laten horen sinds ik aangereden ben door een auto op een maart .
Dit komt omdat ik weinig gewandeld heb en eigenlijk tot op de dag van vandaag met pijn leef .
Slapen gaat slecht en ik concentreer me nu op mijn werk waar ik langzaam maar zeker weer volle dagen wil gaan werken ( ik werk nu zes uur per dag maar wil over een paar weken weer acht uur werken ) .
Ik heb niet alleen gekneusde ribben maar sinds een week of drie weet ik dat ik ook minimaal twee gebroken ribben heb .
Ik heb nu het gevoel dat de pijn aan het afnemen is en dat ik voor de vierdaagse weer helemaal gezond ben , echter mijn uithoudingsvermogen is wel een stuk minder dan het was maar daar ben ik nu mee bezig om het langzaam maar zeker weer op te bouwen .
Echte wandelverhalen zal u hier tot de vierdaagse niet lezen om bovenstaande redenen .
Mocht ik wat te vertellen hebben over wandelen dan doe ik dat op de twee pagina`s die met de vierdaagse te maken hebben .
Ik wil een ieder danken voor het geduld met mij .

24/03/2022

Ik heb vandaag mijn startbewijs voor de 30 van Zandvoort gekregen .
Ik kan deze echter door mijn ongeluk niet lopen .
Wie wil deze papieren ophalen bij mij en deze tocht voor mij lopen ?
Ik had mij ingeschreven voor de 35 kilometer ( eerst een rondje over het circuit ) .
Stuur maar een berichtje .

06/03/2022

IK MAG NAAR HUIS !

27/02/2022

Vooral nu is er geld nodig voor vluchtelingen in oorlogsgebied , doneer nu .

Ik ga de uitdaging aan en loop in het weekend van 18-19 juni mee met de Nacht van de Vluchteling omdat ….

27/02/2022

Afgelopen zaterdag heb ik de zuurkool tocht in Dordrecht gelopen .
Ik was zeer nieuwsgierig want ik was nooit in deze regio geweest en in mijn jeugd had een kennis van mij ooit gezegd : hoe dichter bij Dort hoe rotter het wordt !
Niets is minder waar het is een schitterende plek met mooie natuur en vriendelijke mensen .
Met het uitzoeken van hoe kom ik daar zag ik dat de reis best wel een dingetje zou worden , de trein was geen probleem maar het O.V naar de start was best wel langdurig .
Dus ik besloot een treintje later ( zodat ik niet iets voor vier uur mijn bed uit moest komen ) met mijn fiets mee zou ik dan op dezelfde tijd aankomen .
Mijn doel was om de vijf en dertig kilometer tocht te gaan lopen dus moest ik vroeg aanmelden .
Bij het startbureau aangekomen kreeg ik te horen dat ik om vier uur max moest afmelden .
De tandwielen in mijn hoofd begonnen meteen te rekenen of dit haalbaar was .
Na de afgelopen twee jaar waar ik minder en korter heb gelopen leek het mij niet haalbaar om in zo`n korte tijd de vijfendertig te lopen ( het was op dat moment al half negen geweest ) .
Ik wilde wel plezier in mijn tocht hebben en mijzelf niet de vernieling in lopen door weinig pauze en een hoger tempo aanhouden dan ik op dat moment kon .
Ik besloot dus om de vijfentwintig kilometer route te nemen en mijn geniet stand op maximum te zetten .
Na ontvangst van een rood muntje voor het broodje zuurkool en de route beschrijving ging ik buiten mij opmaken voor de tocht .
Wat ik nodig had voor de tocht werd uit de rugzak gehaald en wat ik niet nodig had ging erin .
Na het starten van mijn Garmin begon ik met de tocht , eerst even een korte blik op de route omschrijving gedaan , deze gaf een solide en duidelijke indruk en er werd zelfs het aantal (kilo) meters neergezet op de punten waar je zou zijn .
De route ging van het sportveld meteen richting de rand van Dordrecht en over een dijk .
Zelfs hier was het al prachtig om te lopen .
Na ongeveer twee kilometer moest ik dringend naar de wc .
Ik wilde dit in bewoond gebied niet langs de weg doen dus keek ik of er al mensen wakker waren .
De eerste twee mensen die buiten hun huis waren weigerden dat waarna ik gewoon doorliep .
Maar uiteindelijk zag ik een dame die haar kippen en andere dieren aan het voeren was .
na uitleg waar ik mee bezig was en dringend een wc zocht werd ik vriendelijk verzocht naar haar voordeur te gaan .
Hier deed ik mijn mondkapje weer voor waarna ik dankbaar gebruik van de voorziening gebruik maakte .
Voordat ik haar huis verliet had ik haar nog bedankt voor de gastvrijheid .
Het wandelen ging mij nu een stuk beter af en met plezier volgde ik de pijlen die mij door het prachtige gebied hier voerde .
De volgende acht kilometer was echt prachtig om te wandelen .
De bepijling was van een uitstekende kwaliteit , echter op een punt was ik betoverd over een laantje met knotwilgen waar ik echt een foto van moest maken .
Na het maken van de foto liep ik gewoon door tot ik merkte dat er geen pijlen meer waren .
terug en de laatste mij bekende pijl opzoeken en dan maar weer voort dacht ik .
Het probleem werd voor mij opgelost door enkele wandelaars die een honderdvijftig meter voor het laantje rechtsaf een natuurgebied in liepen .
Op het punt aangekomen zag ik nu ook de pijl , maar zelfs als er een meters grote pijl met de tekst : hee dromert je moet naar rechts had ik die nog niet gezien maar had ik alleen oog voor het laantje :-) .
De eerste rust kwam na ruim tien kilometer en was het tuin huis waar je koffie en broodjes kon kopen .
Er waren ook bankjes waar je kon zitten , hier ging ik zitten om mijn broodje ei en een krentenbol te eten samen met een beker hete thee .
Hier werd ik begroet ( net als bij de start ) door mensen die mijn verhalen lezen .
Het was hartverwarmend om te horen hoe deze mensen er plezier uithalen tijdens het lezen van mijn verhalen .
De volgende rust zou acht kilometer verder liggen en ik hoopte op nog zo`n mooi stuk wandelplezier .
Helaas is dat in ons volgebouwd land niet echt mogelijk .
Na de eerste rust liepen we een stukje door een woonwijk en later door een tunneltje onder een snelweg en later over een treinovergang .
Maar snel daarna weer op de mooie route gekomen waar ik weer drie mensen tegenkwamen die mij van facebook kenden .
Dit waren Brabanders die ook de vijfentwintig kilometer liepen maar de avond tevoren nog wat aan carnaval hadden gedaan ( half een in bed ) en daar na de wandeltocht mee verder zouden gaan !
Ik had een tijdje met ze opgelopen en leuke gesprekjes met ze gevoerd tot ze weer hun eigen tempo gingen volgen en ik hun langzaam maar zeker in de verte zag verdwijnen .
Dit soort korte ontmoetingen vind ik leuk en is een van de redenen dat ik deze wandeltochten loop .
Onderweg kwam ik nog wat stormschade aan de natuur tegen maar eigenlijk minder dan ik zou verwachten .
Na ruim achttien kilometer gelopen te hebben kwam ik bij een post in het bos aan waar ik het rode muntje kon inleveren tegen een broodje met zuurkool en worst .
Er waren ook bankjes en een dixie neergezet , het was lekker om hier even in het zonnetje de rust te nemen .
Het broodje was heerlijk en de rust goed .
Ook hier weer fijne gesprekjes met wandelaars over van alles en nog wat .
Een dame op leeftijd vertelde mij dat zij de vierdaagse in Nijmegen nooit gelopen had omdat het zo druk was , maar de feesten eromheen die zo nodig nog drukker zijn vond ze wel leuk .
Na deze rust werden we naar een mooi natuurgebied geleid waar we over een dijkje werden geleid waar we links en rechts konden genieten van ondergelopen graslanden met veel riet en vogels .
Ook de mijn geliefde zwanen zwommen hier rond samen met meeuwen en eenden en andere vogels waar ik de naam niet van weet .
Dit was genieten met volle teugen .
Ik vroeg mij af of dit de biesbosch was , want het was hier minder begroeid dan ik van dit natuurgebied wist .
Ik kwam twee dames tegen waar ik mee aan de praat raakte en zij vertelde mij dat de nieuwe biesbosch was en een beschermd natuurgebied .
Weer wat geleerd vandaag .
het gesprek was leuk en de laatste vijf kilometer zijn we verder gelopen .
Zo vertelde deze dames mij dat ze de vierdaagse in Nijmegen voor het eerst gingen lopen .
Op mijn vraag of ze dan niet moesten loten werd mij verteld dat dat niet hoefde , ze waren 2020 al ingeloot en hadden al betaald .
Al pratend kwamen we aan het einde van dit prachtige natuurgebied en gingen we richting het sportveld waar we onze stempel en medaille gingen ophalen .
Ik had mijn complimenten aan de organisatie gedaan en ging nog even een biertje drinken samen met de debutanten van Nijmegen .
Deze tocht is een aanrader , zeer goed bepijld mooie route en goede organisatie , dus wil je volgend jaar een mooie tocht in de winter kom dan hier naar toe .
Hun volgende tocht is op vijf mei met afstanden van vijf tot en met vijfendertig kilometer , kijk naar : stichting wandelsport Dordrecht .

26/02/2022

Omdat mij verteld werd dat ik om 4 uur binnen morst zijn heb ik de 25 kilometer route genomen .
Zo'n mooie tocht .
Nu tijd voor een biertje .

26/02/2022

Op weg naar Dordrecht voor 35 heerlijke wandelkilometers .

15/02/2022

Gisteren was het inschrijven een beetje mis gegaan .
Maar vandaag is het dan toch gelukt , ik loop de 40 kilometer in plaats van de 30 kilometer .
Ik zie jullie in juli in Nijmegen op de wedren !

06/02/2022

Afgelopen zaterdag heb ik na mijn laatste tocht in oktober maar weer de wandelschoenen onder gebonden .
Ik heb vorig jaar in de laatste maanden niet veel gewandeld op het Amsterdam Licht festival na eigenlijk niks en dit festival ook in twee avonden gelopen .
De reden is de lockdown en het gebrek aan georganiseerde tochten .
Wel heb ik sinds januari weer mijn D + D tochtjes gelopen maar als het slecht weer was liep ik die ook niet :-( .
Een D + D tocht is dat ik op een dinsdag en donderdag na mijn werk een route liep van tussen de zes en zeven kilometer , dit om mijn conditie weer op pijl te brengen .
Dus ik ben op zoek gegaan naar tochten die ik wil gaan lopen voor de Nijmeegse vierdaagse .
Ik heb me al ingeschreven voor de de veertig van Klarenbeek waar ik daarna nog een rondje van tien kilometer om een mooi getal in mijn boekje te krijgen !
Verder heb ik mij ingeschreven voor de nacht van de vluchteling waar ik nog steeds sponsors voor zoek !
Ik kwam even na negen uur aan op het startbureau waar ik eerst mijn QR code moest laten zien waarna ik een armbandje kreeg zodat ik bij de rustplekken geen QR code hoefde te laten zien .
Daarna ging ik mij inschrijven voor de vijf en twintig kilometer tocht .
Toen wilde ik de route beschrijving halen maar die was op .
Gelukkig werden er nieuwe geprint , helaas was het een printer uit het jaar kruik en duurde het erg lang voor er ook maar een pagina uit kwam !
Na ruim twintig minuten wachten had ik het papier in mijn handen en kon ik van start gaan ( ik was bijna vertrokken zonder maar dat zou mij in de problemen hebben gebracht ) .
De pijlen waren met krijt op de grond gekalkt en waren in het begin goed te volgen .
Helaas hadden ze meerdere mensen op het aanbrengen van de pijlen gezet en de een had mooie grote duidelijke pijlen aangebracht en de ander weer kleine .
Ook waren op bepaalde punten weer geen pijlen aangebracht en had je de hulp van de route beschrijving nodig .
Gelukkig stond er ook de afstand bij die afgelegd was dus mijn Garmin kon mij vertellen waar ik was en zo kon ik bij enkele punten de juiste richting volgen .
Op bepaalde punten was het meer een puzzeltocht dan een lekker te lopen tocht .
na vijf en een halve kilometer was de eerste rust die ik voorbij liep omdat ik die rust te vroeg vond .
Wel was de omgeving wel mooi , ook in het bebouwde deel van de stad waar we liepen .
langzaam maar zeker liepen we richting de kust waar we over een verhard pad door de duinen liepen richting Scheveningen .
Vlak voor Scheveningen gingen we duinen uit en richting bebouwd gebied om vrij snel daarna weer rechtsaf te gaan en via de achterkant van de duinen weer richting Den Haag te lopen .
Hier kwam ik terecht in een groepje wandelaars waar ik even mee optrok .
Ergens hebben wij een pijl naar links gemist .
Want toen we duinen uit kwamen en weer op bebouwd gebied kwamen zag ik nergens meer pijlen .
Na een belletje naar de organisatie werd ik een weg opgestuurd die als ik die zou uitlopen weer op de route zou komen .
Het groepje wandelaars zag ik nergens meer en kon ik dus ook niet waarschuwen dus ging ik verder .
Ondertussen had ik het koud en was ik moe en dat alles liet een stemmetje in mijn achterhoofd zeggen dat ik maar een bus of tram moest nemen en naar het station moest gaan zodat ik lekker warm in de trein kon zitten en mijn vermoeide benen weer wat rust kon geven .
Ik ging op bijna twintig kilometer gelopen te hebben wel in een bushokje zitten .
Niet om de bus te nemen maar omdat dit een plek uit de wind was die idioot hard waaide , bij het bekijken van de weersvoorspelling had ik wel naar temperatuur en wel of geen regen gekeken maar niet naar de windkracht .
Zelfs met mijn winterjas aan en vier lagen wandelkleding waarvan een dik warm vest maakte de wind het onaangenaam koud voor mij .
Ik bleef maar denken aan opgeven tot ik de pijlen weer zag , en nu ga je door was het wat ik dacht .
Opgeven is geen optie voor mijzelf en ik heb het zelden gedaan ( alleen als het echt echt niet meer gaat ) en ik wil dat zo houden .
De rest van de tocht heb ik uitgelopen met extra aandacht voor de route beschrijving want ik wilde niet weer verdwalen .
Bij een park zag ik een pijl op een boom die mij zowel rechts als rechtdoor kon laten lopen maar een oplettende wandelaar wees mij op een kleinere pijl op een witte berk even verderop waardoor het probleem werd opgelost .
Toen ik binnen kwam had ik mijn stempel en medaille opgehaald en werd mij een makkelijke OV route aangewezen om naar het station te reizen .
Omdat er veel machinisten ziek waren reden er maar weinig treinen richting Amsterdam , dus in plaats van een rit naar Amsterdam moest ik drie maal overstappen .
Thuis aangekomen kreeg ik eerst een heerlijke warme maaltijd ( nadat ik me had omgekleed ) en trakteerde ik mij op een welverdiende borrel .
Als alles meezit loop ik aanstaande zaterdag de peperbustocht in Zwolle , een tocht die ik eerder gelopen had en erg mooi is .
Noot achteraf : de organisatie van de tocht had gerekend op honderdvijftig deelnemers maar er kwamen er rond de driehonderd en twintig vandaar de route beschrijvingen op waren .

05/02/2022

Ik ben thuis .
Helemaal kapot en koud tot op het bot .
Maar wel uitgelopen .

05/02/2022

Op weg naar Den Haag voor een tocht van 25 kilometer , ik heb er zin in .

27/01/2022

Helaas is het nodig dat ik de nacht van de vluchteling ga lopen .
In deze bare tijden is het wellicht nog meer nodig dan in normale tijden !
Help me A.U.B om mijn streefbedrag te halen en doneer ( bij voorbaat dank ) .

Ik ga de uitdaging aan en loop in het weekend van 18-19 juni mee met de Nacht van de Vluchteling omdat ….

15/11/2021

Afgelopen vrijdag en zaterdag heb ik voor het eerst een functie als vrijwilliger bij een Kennedy mars op mij genomen .
Ruim drie jaar geleden had Niek Sloot mij al eens uitgenodigd om of mee te lopen of om vrijwilliger te zijn .
Aangezien mijn linker enkel geen tachtig kilometer meer aankon had ik hem belooft om als vrijwilliger te komen .
Helaas gooide Covid 19 wat roet in het eten maar toen bekend werd dat de winter editie door ging had Niek contact met mij opgenomen om te informeren of ik nog kwam .
Mij werd verteld dat er geen LDW zou zijn maar wel een 20 , 40 , 60 en 80 kilometer tocht .
Even werd ik verleid om een 40 in de nacht te lopen of wellicht een 60 kilometer .
Maar een stemmetje achter in mijn hoofd begon meteen te roepen dat ik een belofte had gemaakt en als vrijwilliger zou werken .
Aangezien ik dit nog nooit bij wandeltochten had gedaan was de keuze snel gemaakt , ik ga voor de vrijwilliger !
Ik had met Niek gebeld om hoe laat ik daar zou zijn , als ik om half tien in Hengelo zou zijn zou hij mij daar ophalen .
Ik had Niek toen verteld dat ik de hele vrijdag vrij had en dus wel iets eerder zou kunnen komen .
De afspraak werd gemaakt dat ik om half drie in Vriezenveen zou aankomen en dat we vandaar onze werkzaamheden zouden beginnen .
Als eerste werd de aanhanger geladen met tafels en het een en ander aan papieren bij Niek thuis opgehaald .
Vervolgens werd de aanhanger naar het startbureau gebracht om de vandaar een dixie op wielen op te halen .
Ook deze werd naar het startbureau gebracht en werd de aanhanger opgehaald om naar het adres van de voorzitter te rijden om daar meer spullen op te halen zoals alle benodigdheden voor de posten waar wij zouden staan plus een partytent en stoelen .
Het was nu al tijd om te eten en ons werd een stevige maar voedzame maaltijd aangeboden .
Na deze maaltijd gingen we naar het ATC waar het startbureau was en waar we begonnen met de inrichting .
Ik nam de taak op mij om de enveloppen met alle bonnetjes die de wandelaars nodig hadden ook werd hun verteld waar de tassen neergezet moesten worden .
Dit was erg leuk werk en ik ontmoete weer een hoop bekende mensen die ik al lang niet had gezien .
Ik had verwacht dat tegen elf uur alle mensen zich al hadden gemeld maar dat was dus niet zo om kwart voor twaalf melde zich er nog een paar wandelaars en ondertussen werd er in de bar flink koffie gezet en water voor thee warm gemaakt .
Om kwart over twaalf was alles ingeladen ( incl alle tassen ) en na een kort overleg gingen we op pad om de post op te bouwen .
Toen we de post naderden zagen we al mensen lopen en daar waar de post moest komen zagen we in de verte ook mensen van ons weg lopen .
De post zou om kwart voor een actief zijn en het was nu twaalf uur vijfendertig , dus nog tien minuten om op te bouwen en al een groep die geen rust had .
Besloten werd in samenspraak met de man die de dixie mee had genomen om de post een paar kilometer verderop op te zetten .
Dit was een goede zet want toen we aankwamen liep het voorste groepje ons al bijna voorbij .
Toen ze erachter kwamen dat wij de rust waren bleven ze staan .
Zo snel als mogelijk werd er een tafel uitgeklapt en de kannen koffie en water werd erop gezet samen met de bekers en melk suiker en roer staafjes .
Ik begon samen met Barbara met het uitdelen van de warme dranken terwijl Niek samen met een andere vrijwilliger de tent opzetten en over de tafel heen tilden .
Geen minuut te vroeg want het begon nu te regenen en dat was niet echt fijn voor loper en vrijwilliger .
Wel kon ik vanaf de post de wandelaars zien naderen door de gele hesjes en lampen die ze bij zich droegen .
Er kwam zelfs een wandelaar langs met een kitten in zijn arm , we hadden nog even gekeken of wij hem over konden nemen zodat hij zijn handen vrij zou hebben , ik had zelfs aangeboden om het katje mee naar huis te nemen daar er bij mij een paar weken geleden een poes was overleden .
Maar dat hoefde niet want een vriendin van hem had naar huis gebeld en haar man zou hem ophalen bij post twee op de voorwaarde dat de vinder hem weer zou meenemen .
Probleem opgelost .
Het rode kruis kwam ook aangereden met de mededeling dat er nog een aantal mensen naar ons onderweg waren .
Het was maar goed dat het rode kruis hier was want er was bij onze post al een uitvaller .
Aangezien er nog geen treinen reden mocht ze met het rode kruis meerijden en werd ze op een station gezet op het moment dat de trein weer ging rijden .
Toen we klaar waren hadden we eerst de dixie naar het volgende punt gebracht en toen zijn we met de aanhanger naar post twee gereden waar wij even rust namen en het water aanvulden .
Hier kregen we een kommetje soep en een pannenkoek of twee .
Rond vijf uur gingen we naar de volgende post waar we de spullen van post een in de aanhanger deden en de spullen voor post vijf in de auto plaatsten , de aanhanger bleef bij deze post omdat hier de tassen van de wandelaars beschikbaar moesten zijn .
Deze post zou pas om zes uur open gaan maar toch waren er al een grote groep wandelaars aanwezig die onder een overkapping stonden te rillen van de kou ( het regende nog steeds , zachtjes maar het was nog steeds nat ) .
Nadat we hier klaar waren gingen we de dixie ophalen om vandaar naar post vijf te gaan .
Deze post stond langs een smal weggetje dat kruiste met een bospad .
Aangezien we tegen de looprichting in reden zagen we nergens pijlen waardoor Niek en mijzelf begonnen te twijfelen of we wel goed zaten .
Op het moment dat Niek door wilde rijden zag ik een paaltje met een lichtgroene streep erboven .
Ik vertelde Niek dat hij even moest wachten en ik stapte uit om vooruit te lopen en tot mijn grote vreugde zag ik een pijl die mij vertelde dat we op de juiste route zaten , de wandelaars moesten het bospad op .
We begonnen meteen met het opzetten van de post , eerst de dixie en toen de tent met tafel .
Aangezien hier alles droog stond zetten we meteen de toetjes en andere dingen klaar .
Het enige wat ontbrak was de koffie en thee maar die moesten vanuit het startbureau nog aangevoerd worden en het bureau was pas om zes uur open .
Nu hadden Niek en ik even de tijd om zelf een rust te nemen , hoewel rust niet het juiste woord was want we werden gebeld door een paar mensen die verdwaald waren en ook werden we gebeld om de papieren te brengen van de mensen die de veertig en twintig zouden gaan lopen .
Ook waren er al mensen die de veertig in de nacht liepen klaar met hun tocht .
Aangezien Frank de andere vrijwilliger er nog niet was wilde Niek mij eigenlijk niet alleen laten .
Na mijn aandringen ging hij toch op pad om te kijken waar Frank bleef en om de papieren te brengen .
Ook vroeg ik hem om een ontbijt voor ons mee te nemen .
Dus daar stond ik alleen te wachten op de eerste wandelaars .
Na ongeveer twintig minuten kwam het eerste groepje aan die maar wat graag het toetje tot zich namen , ook werd er een appel , drop en snoepjes aangeboden .
Ik bood oprecht mijn excuses aan voor het ontbreken van koffie maar ze mochten in plaats daarvan ook een Radler nemen .
Toen er al ongeveer dertig mensen voorbij waren gelopen kwam de koffie eindelijk aan en kon ik met Frank lekker aan de slag .
Niek had nogal tijd nodig om zijn dingetjes te regelen maar om tien uur was hij er eindelijk met het zo gewilde ontbijt .
Ik ging meteen in de auto zitten om mijn ontbijt te nuttigen en weer warm te worden .
Toen ik mijn ontbijt had genuttigd was ik weer fris en fruitig en klaar om de wandelaars ten dienst te zijn .
Nu kwamen er er ook de mensen van de twintig en de veertig kilometer route bij ons langs .
Het was leuk om al deze mensen te zien en te spreken , sommige mensen waren niet ervaren in het wandelen en ik was blij om wat van mijn ervaring met deze mensen te delen .
Ook kwam er een jonge vrouw langs waar ik aan vroeg hoe vaak ze de KM had gelopen , vijf maal en vijf maal niet uitgelopen vertelde ze mij .
Ik zag dat ze met een paar mensen liep die ervaren waren in de lange afstand .
Een grapje leek mij op zijn plaats , als je hem vandaag niet uitloopt dan ga je bij over de knie :-)
Haar mede wandelaars moesten lachen en ze verzekerde mij dat dat niet nodig zou zijn .
Om half elf konden we de post weer afbreken nadat het rode kruis ons had verzekerd dat er geen wandelaars meer op de route naar ons waren .
Nadat we alles hadden ingeladen gingen we de dixie naar de volgende post rijden en daarna weer terug naar het ATC om de spullen uit te laden zodat Niek de auto kon gebruiken om wandelaars naar het station te brengen en ik zou nog wat hand en span diensten verrichtten bij de finish .
Hier waren de taken eigenlijk al verdeeld dus ik zat eerst applaus te geven aan de mensen die binnen kwamen .
Op een gegeven moment kreeg ik de bak met certificaten voor mijn neus om ze uit te delen aan succesvolle wandelaars .
Dit was een zeer dankbaar werkje dat ik met plezier heb gedaan .
Om vier uur ging bij mij het licht uit , ik was nu vijfentwintig en een half uur in touw en aangezien ik nu zo erg moe was wilde ik naar huis .
Dus de certificaten ging terug naar de persoon die ze aan mij had gegeven en ik zat te wachten op Niek zodat hij mij met enkele andere wandelaars naar het station zou brengen .
Op het perron kwam ik nog wat wandelaars tegen zodat we met zijn vieren richting huis aan zouden gaan .
Ik ben er nu achter dat het vrijwilligerswerk bij zo`n lange tocht even vermoeiend is als dat je hem loopt .
Respect voor alle vrijwilligers bij dit soort tochten en ik heb al toegezegd dat ze volgend jaar weer op mij kunnen rekenen .

13/11/2021

Nu exact 24 uur aan de slag als vrijwilliger !
Geweldige ervaring .
Verslag volgt as maandag .

12/11/2021

Op weg naar Hengelo voor een Kennedy mars waar ik als vrijwilliger naar toe ga .

17/10/2021

Afgelopen zaterdag heb ik de Amsterdam city walk gelopen .
Vroeg het bed uit en naar het Olympisch Stadion gefietst waar ik mij in het stadion aanmeldde .
Rondje door het stadion gelopen en toen ik p pad was kwam ik erachter dat mijn buikbuidel nog in mijn fietstas lag , terug naar de fiets om het op te halen .
Ook hier mijn Garmin opgestart ( was ik ook al vergeten te doen :-) ) en toen de route weer opgepakt .
Deze maal geen drie en dertig kilometer maar een bescheiden zes en twintig want mijn pezen in mijn enkels zijn nog steeds geen honderd procent .
De tocht ging door het mooie oud zuid richting het centrum van de stad .
Via het Sarphatipark liepen we richting de pijp waar we de Albert Cuypmarkt overstaken die net opgebouwd werd .
Aan de ene kant genoot ik van het wandelen in mijn eigen stad maar aan de andere kant ook weer niet .
De stoep hier staat vol met fietsen zodat er maar een smalle toegang voor voetgangers is en de stoepen zelf zijn niet echt lekker om op te lopen ( komt door geen of slecht onderhoud ) .
Maar de stad was wel mooi vandaag met het droge en ietwat frisse weer .
Via de pijp liepen we richting de Dapperbuurt , we kwamen langs de Amstel met het Amstelhotel en de Magere brug ( wat ik een van de mooiste bruggen in de stad vindt ) .
Ook kwamen we langs het Rembrandt plein waar de start van de tien kilometer plaats vond .
We kwamen nu in de buurt van de Nieuwmarkt en de bekende rode buurt die nu niet zo rood is omdat alle ramen nog steeds gesloten zijn ( de pandemie is nog steeds niet over ) .
Op weg naar het Kadijksplein waar de tweede stempelpost was kwam ik in een straat meerdere struikelsteentjes tegen .
Op deze steentjes staan de namen van mensen die in de tweede wereldoorlog door de Nazi`s zijn meegenomen en vermoord , deze steentjes liggen voor de huizen waar deze mensen woonden .
Bij de tweede stempelpost kwam ik erachter dat ik mijn stempelkaart kwijt was , waarschijnlijk uit mijn zak gevallen toen ik ergens een foto ging maken .
Ik kreeg te horen dat ik dan maar zonder stempel mocht doorlopen , ik nam wel even een rust om een broodje en een beker thee .
Hier stond ook een boerenblaaskapel vrolijke duenttjes te spelen .
Hierna liepen we via het Entrepotdok richting Artis en de molen de Gooyer waar brouwerij t ij naast ligt ( echt een aanrader ) .
Nu liepen we richting voor mij bekend gebied in namelijk richting het oostelijk havengebied .
Toen ik op de Veemkade vlak bij het Loyd hotel stond was ik niet ver van huis .
Ik was nu halverwege de route en voelde mij goed en verheugde mij op de wandeling terug naar het stadion .
Via het voormalig marine terrein liepen we nu richting NEMO en vandaar weer richting de wallen waar we de laatste stempelpost op het beursplein tegen kwamen .
Alle bankjes waren bezet dus liep ik door richting de Dam waar ik voor de Beijenkorf een pracht van een bank tegenkwam waar ik even ging zitten om mijn laatste broodje en beker thee te nuttigen .
Tegenover mij was er het Swiss hotel dat nu al volledig in kerstsferen is versierd , beetje vroeg dacht ik zo .
Toen ik klaar was ging ik weer aan de wandel en nu richting de Dam om over die verschrikkelijke kinnekopjes te lopen !
Toen ik weer vlakke ondergrond onder mijn voeten had was ik echt blij , zelfs op de fiets is dat bijna onbegaanbaar en ik vraag mij af hoe de dames met hoge hakken dat doen met dodenherdenking .
Bij de Westermarkt aangekomen liep ik naar het Homo monument om daar een minuut stilte te houden .
Bij het Johnny Jordaanplein had ik ook nog even tijd om een foto te maken van de parels van de Jordaan , de grondleggers van de Amsterdamse volksmuziek .
Langzaam maar zeker naderde we het rijksmuseum waar een klein groepje muzikanten de vier jaargetijden van Vivaldi opvoerde .
Na een paar muntjes bij hun achtergelaten te hebben ging ik weer verder met de tocht .
Ik kwam nu op een moeilijk stuk van de route , we kwamen over de zeven straatjes en ook over de P.C.Hoofdstraat wat dure maar drukke winkelstraatjes zijn .
Wel kwam ik op laatst genoemde straat een mooie auto tegen die voor mij niet te betalen is maar voor het oog wel mooi is .
Nu naderde we het Vondelpark waar het ongeacht de drukte altijd fijn wandelen is .
Hier kwam ik ook een grote groep trotse Molukkers tegen die vrolijk de tocht uitliepen .
Bij de laatste stempelpost had ik het uitgedeelde zuur links laten liggen omdat deze niet lekker is .
Na het Amsterdam lyceum onderdoor gepasseerd te zijn kwamen we bij het Nederland-Indië monument , ooit het van Heutz monument maar dat is in het verleden veranderd omdat deze man als een beest te keer is gegaan in Indië .
Het was nog maar een kilometer tot de finish .
Hier aangekomen legde ik bij de laatste stempelpost uit wat er met mijn stempelkaart was gebeurd , de dame keek mij aan en vertelde mij dat dat erg jammer is maar ik toch een medaille kreeg .
De man die deze aan mij overhandigde herkende mij meteen en zij dat hij mij volgt op face book :-)
Ik had wel genoten van deze dag en kijk uit naar volgend jaar .