Our Story
Construite en 1913 à Baasrode, la péniche Fulmar est d’abord appelée Edouard.
Elle transporte du charbon durant 65 ans et donne son dernier tour d’hélice en 1978, elle devient alors la résidence d’un particulier.
Après plusieurs changements de propriétaires, Yves Goethuys s’y installe en 1992 et décide d’ouvrir sa péniche aux artistes.
Il la rebaptise du nom d’une espèce d’oiseau marin, le Fulmar. Un nouveau lieu de culture voit le jour à Bruxelles.
À la disparition d’Yves fin de l’année 2000, ses parents, Joseph et Hélène, décident de rester sur le pont en attendant qu’un autre capitaine prenne le relais.
Et même après avoir traversé quelque mauvais grain et autre vilaine houle, non seulement la péniche Fulmar 1913 fluctuat toujours, mais nec mergitur pas du tout. Que du contraire !
En avril 2011, un nouveau chef d’équipage, Gwenn Feron, reprend enfin la barre de la péniche et le cap initié par Yves Goethuys par la même occasion, sous le regard bienveillant de Joseph.
Feron fera… du théâtre, de la musique et de la fête les seuls courants à suivre.
Et tel le Phénix renaissant de ses cendres (ce qui n’est pas facile quand on vient d’un milieu humide), la péniche Fulmar 1913 se veut avant tout, et plus que jamais, un lieu de rencontre et d’expression artistique.
On y entend du jazz et des mots, des riffs de guitare et éclats de rires, des notes de blues et des beats de dance, des vers et des bravos.
Fulmar 1913 est un endroit où tous les talents se croisent, accueillant création théâtrale, one man show, concerts, performances, Dj’s sets…
En 2017 les nombreux chantiers autour du bassin Beco contraignent Gwenn et ses filles à abandonner le projet culturel, deux ans plus t**d elles retransforment leur bateau en chambre d’hôte tout en gardant les aménagements de la salle de spectacle il en résulte un lieu unique, complètement décalé dans la ville du surréalisme!
Bienvenue à bord !
Een vleugje geschiedenis...
De aak Fulmar wordt in 1913 gebouwd te Baasrode en krijgt de naam Edouard.
Zij vervoert gedurende 65 jaren kolen en vaart voor het laatst uit in 1978. Nadien
wordt zij de woonplaats van een particulier.
Na enkele verschillende eigenaars geteld te hebben, trekt Yves Goethals er in het
jaar 1992 in. Hij besluit zijn eigendom open te stellen voor artiesten en geeft haar
een nieuwe naam, de Fulmar (noordse stormvogel). Brussel is een nieuwe culturele
plek rijker.
Bij het heengaan van Yves einde 2000 besluiten zijn ouders, Joseph en Hélène, aan
boord te blijven totdat een nieuwe kapitein het overneemt. Niet tegenstaande heel
wat deining en windvlagen blijft de Fulmar 1913 drijvende, beter zelfs nec mergitur
(zinkt niet)
In april neemt een nieuwe ploegbaas, Gwenn Feron, het roer over en vervolgt de
koers die ingezet werd door Yves Goethals. Dit alles onder het goedwillig oog van
Joseph. Theater, muziek en feest zijn Ferons vaarwater.
Als een Feniks verrijzend uit zijn as (niet gemakkelijk op water) wenst de Fulmar
1913 voornamelijk en meer dan ooit een ontmoetingsplek te zijn voor kunstuiting. Je
kan er luisteren naar jazz en stemmen, gitaar en schaterlachen, dance beats en
blues, verzen en applaus.
De Fulmar 1913 is een plek waar vele talenten elkaar kruisen. Zij onthaalt
theaterwerk, concerten, stand up comedians, jam sessions, tentoonstellingen,
acteerlessen en stages voor de jeugd ...
In 2017 dwongen de vele projecten rond het Beco-bekken Gwenn en zijn dochters om het culturele project te staken, twee jaar later gaven ze hun boot opnieuw om in bed en breakfast terwijl ze de faciliteiten van het theater behouden, wat resulteerde in een unieke plek, volkomen misplaatst in de stad van het surrealisme!
Welkom aan boord!