Η ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ .
Ζούμε στον αιώνα της παρακμής, όπου το πολιτικό μας σύστημα καταρρέει και η πολιτισμική μας ταυτότητα χάνεται.
Είναι η εποχή όπου η περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου ήλθε στην εξουσία για να ισοπεδώσει κάθε έννοια δικαίου και αξιοκρατίας, να σβήσει κάθε σπίθα δημιουργικότητας, και παραγωγικότητας.
Αυτή η εποχή βρίσκει επίσης και την τοπική οικονομ
ία της περιοχής μας να οδηγείται γρηγορότερα από κάθε άλλη περιοχή, την τσουλήθρα της ύφεσης και καταποντίζει το λαό μας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ας μην ξεχνάμε και την δοκιμασία που δεχτείκαμε από τις πρόσφατες πυρκαγιές.
Η παρούσα κατάσταση φτασμένη στο απροχώρητο, απαιτεί την άμεση αφύπνηση και αντίδραση της υγιούς τοπικής κοινωνίας.
Σε καταστάσεις ανάγκης και κρίσεων, η πείρα μας έχει διδάξει, και η ιστορία λέει, πως πρώτα-πρώτα, πριν από όλα, χρησιμοποιούμε τα δικά μας όπλα. Όπλα της καταστροφής δεν διαθέτουμε και άν διαθέταμε τίποτα δεν γίνεται άν εμείς οι ίδιοι δεν αλλάξουμε. Τα μοναδικά μας όπλα αυτή τη στιγμή, είναι η προίκα που μας άφησαν οι προγονοί μας, την κουλτούρα μας και τον πολιτισμός μας. τους
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ.
Ήταν αυτοί που έβαλαν τις βάσεις για την στερέωση στην ανθρωπότητα των ιδανικών, της ελευθερίας, της αξιοκρατίας, της υγιούς ανταγωνιστικότητας, της δημοκρατίας, της παγκόσμιας ειρήνης και γενικά όλες τις αρχές του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.
Αυτούς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε πάλι αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνάμε.
Όχι στενά με την αρχική τους έννοια και σημασία, αλλά σαν μια διοργάνωση τόνοσης της τοπικής οικονομίας, και προώθηση του τουριστικού προιόντος . Θα λέγαμε σαν μιας ατραξιόν που θα βάλει λάδι στον τροχό της άμαξας του τουρισμού, που είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι δικοί μας, είναι περιουσία μας, είναι ένα κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Σήμερα αυτούς τους αγώνες, τους διαχειρίζονται και τους εκμεταλλεύονται άλλοι από ξένες χώρες. Τους οργανώνουν και τους διεξαγάγουν όπου αυτοί θέλουν πάλι σε ξένες χώρες ή πόλεις.
Εμείς βέβαια δεν μπορούμε να σταματήσουμε ή να πάμε ενάντια σε αυτό τον παγκοσμίως καθιερωμένο πλέον θεσμό.
Γύρω δε από αυτόν το θεσμό όλοι γνωρίζουν ότι κινείται ένας χορός δισεκατομμυρίων με τεράστια οικονομικά ποσά και μεγέθη που όπως λένε και τα στατιστικά, στηρίζουν τις οικονομίες αυτών των χωρών για τουλάχιστον 10 χρόνια, χωρίς εμείς εδώ, να έχουμε ποτέ καμία απολαβή.
Όμως έχουμε κάθε δικαίωμα και μπορούμε να οργανώνουμε, αντίστοιχους αγώνες, με αυτούς που διεξάγονταν στα δρώμενα, των"Ολυμπίων", στη ρίζα τους, στην Αρχαία Ολυμπία.
Τών "ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ", σαν ανάμνηση ή και ώς τουριστική ατραξιόν θα λέγαμε. Μπορούμε να προχωρήσουμε στην ανασύσταση ή αναπαράσταση, των αγωνισμάτων που διεξάγονταν στο στάδιο (στάδιος, οπλίτης δρόμος κλπ), στην παλαίστρα, τους αγώνες της πολεμικής τέχνης, στον ιππόδρομο με τις ιπποδρομίες και τις αρματοδρομίες , στο θέατρο, στη ποίηση κλπ. Σαν αναπόσπαστο κομμάτι της αρχαίας μας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Αυτή δε η ενέργεια πιστεύω, θα συνέβαλε στα μέγιστα, στην παγκόσμια προβολή αυτού του ιερού ολύμπιου τόπου. Και θα μπορούσε μελλοντικά να καταστήσει την Ηλεία παγκόσμιο κέντρο του κλασικού αθλητισμού και γενικά όλων των τύπων του αθλητισμού.
Επίσης θα μπορούσε να γίνει η βάση για την προώθηση του τουριστικού προϊόντος στη περιοχή μας. Πιστεύω επίσης πως ο τουρισμός είναι ένας κλάδος, της οικονομίας πάρα πολύ σημαντικός και ίσως ο μόνος ορατός αξιοποιήσιμος την δύσκολη αυτή στιγμή που περνάμε. Είναι ίσως η μόνη τέχνη που κατέχουμε.
Όλοι δε θα πρέπει να επενδύσουμε πάνω σε αυτήν την ιδέα, για την οικονομική ανάκαμψη, ανάπτυξη και ευημερία της περιοχής μας.
Πως θα μπορούσε η παραπάνω ιδέα να οργανωθεί;
Αρχικά θεωρώ ανάγκη ίδρυσης Συλλόγου ή Φορέα ή Οργανισμού, με αντικείμενο την διάσωση και διατήρηση της αρχαίας ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, και κυρίως οτι αφορά τους Ολυμπιακούς αγώνες ( "ΟΛΥΜΠΙΑ")και την κουλτούρα της περιοχής. Θα έχει δέ ως σκοπό τη διάδοση και διατήρηση της παραπάνω ιδέας και ίσως στο μέλλον (αν γίνει αποδεκτή από την τοπική κοινωνία) την ευθύνη για την διοργάνωση -αναπαράσταση των αγώνων. Θεωρώ δε, ότι η βάση αυτού του συλλόγου, πρέπει να κρατηθεί μακριά από πολιτικές πεποιθήσεις ή τοπικισμούς.
Να συγκροτηθεί δε με μόνη βάση τη Δυτική Πελοπόννησο.
Στο παραπάνω θέμα, ήθελα να εξηγήσω γιατί ανασύσταση – αναπαράσταση, και όχι αναβίωση. Με το σκεπτικό, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν μέρος των τελετών που διεξάγονταν, προς τιμήν του Ολύμπιου Δία και των άλλων θεοτήτων του Ελληνικού Δωδεκάθεου, στο ιερό τέμενος της Ολυμπίας.
Ήταν δηλαδή μέρος μιας θρησκευτικής τελετής, μιας θρησκείας που δεν υφίσταται σήμερα ή και αν υφίσταται, σε καμία περίπτωση δεν έχει την παλλαϊκή αποδοχή, που είχαν όταν διεξάγονταν οι αγώνες.
Μπορούμε όμως, αν τηρήσουμε (σύμφωνα με τα ιστορικά κείμενα), το τελετουργικό αυτών των ίδιων των αθλημάτων, να έχουμε μία σεβαστή και αποδεκτή εκδοχή, της ανασύστασης – αναπαράστασης του αθλητικού μέρους των αγώνων.
Πως τώρα θα μπορούσε να υλοποιηθεί το παραπάνω εγχείρημα;
Επειδή τώρα ένα τέτοιο εγχείρημα, είναι πολύ σοβαρό, απαιτεί την πολύ καλή οργάνωση και την αμέριστη προσπάθεια και βοήθεια όλων των Ηλείων.
Κατά αρχήν, θα πρότεινα, ο υπό ίδρυση σύλλογος ή φορέας, θα έχει την διοίκηση και την εποπτεία για την ομαλή διεξαγωγή αγώνων. Πιθανόν από τις τάξεις του θα εκλέγονται οι Ελλανοδίκες και οι κριτές. Η ευθύνη για την διεξαγωγή των αγώνων πρέπει να ανατεθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση. Στούς Δήμους που βρίσκονται στη Δυτική Πελοπόννησο ή στα όρια της αρχαίας χώρας των Ηλείων.
Η παραπάνω περιφέρεια θα πρέπει να χωρισθεί σε τρία τμήματα. Ένα τμήμα θα αποτελεί ο Δήμος Αμαλιάδας με τους λοιπούς δήμους που βρίσκονται στη περιοχή της αρχαίας Ήλιδος, και βόρειας Ηλείας. Το δεύτερο τμήμα θα αποτελείται από το Δήμο Πύργου και τους άλλους Δήμους που βρίσκονται στη κοίλη Ηλεία και περί τον ποταμό Αλφειό Δήμους. Το τρίτο τμήμα θα περιλαμβάνει τους Δήμους της Νότιας Ηλείας και τις Τριφυλίας(τρίτο φύλο Ηλείας).
Κάθε χρόνο τώρα, μία περιοχή από τις τρεις, με δική της ευθύνη θα διοργανώνει και θα διεξαγάγει τα “Προολύμπια”. Με αθλητές της περιοχής της, ή με αθλητές που θα έχει υπό την κηδεμονία της. Και κάθε τέσσερα χρόνια θα διεξάγονται τα “Ολύμπια” και από τις τρεις περιοχές από κοινού. Στους αγώνες θα μπορούν να παίρνουν μέρος αθλητές από όλο τον κόσμο, αρκεί να έχουν Ελληνική καταγωγή ή παιδεία και εφόσον ανήκουν σε μια ομάδα που θα έχει την έδρα της σε μία από τις τρεις παραπάνω περιοχές.
Όσο δε για τον τόπο διεξαγωγής τους θα μπορούσαν αρχικά να γίνονται στο αρχαίο στάδιο, αφού εξασφαλισθεί είσοδος εκτός αρχαιολογικού χώρου.Εγκατάσταση νέου σταδίου και ιπποδρόμου μπορούν να γίνουν αργότερα, σε χώρο με καλό προσανατολισμό, όχι πολύ μακριά από το αρχαιολογικό χώρο. Όλα πρέπει να είναι απλά και λιτά, αν κατασκευασθούν κτίσματα να ακολουθούν το αρχαιοελληνικό πρότυπο.
Στάδια επίσης προετοιμασίας θα μπορούν να κατασκευασθούν και στις διοργανώτριες περιοχές.
Θεωρώ δε σαν αρχή, δεν είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε στην ανασύσταση όλων των αγωνισμάτων ταυτόχρονα. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με αγωνίσματα που υπάρχουν και στις μέρες μας και σιγά – σιγά να δημιουργήσουμε ομάδες και για τα μη ενεργά σήμερα αθλήματα. Καλό θα ήταν επίσης να δώσουμε έμφαση στα αθλήματα με έντονο θέαμα, όπως είναι ο οπλίτης δρόμος και οι αρματοδρομίες.
Τα σχολεία της περιοχής, θα μπορούσαν να συνδράμουν σαν αρχή, διεξάγοντας εκεί τους σχολικούς τους αγωνες, για αυτόν το σκοπό. Επίσης το μάθημα της Ολυμπιακής παιδείας θα μπορούσε να επανέλθει στην Ηλεία, με μιά απόφαση του περιφεριάρχη και και να γίνεται κάθε Σαββάτο, όπως γινόταν και κατά την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα.
Επίλογος
Καλό θα ήταν να κατατεθούν και άλλες προτάσεις και ιδέες πάνω σε αυτό το θέμα. Νομίζω δε, αυτά που γράφω δεν είναι υπερβολικά. Ελπίζω δε, να μην μείνουν ξανά άλλη μια μεγάλη ωραία ιδέα. Όλη η τοπική κοινωνία και οι φορείς να το δουν σαν μια ενέργεια που θα τους δώσει την ευκαιρία να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι η Ολυμπία και οι Ολυμπιακοί αγώνες, ήταν το μήλο της ¨Έριδος της αρχαίας Ελλάδας, γιατί ήταν το χρυσωρυχείο των Ηλείων. Νομίζω πως ήλθε η ώρα να το επαναδραστηριοποιήσουμε την δύσκολη αυτή στιγμή.
Ήλθε η ώρα να προχωρήσουμε χωρίς δισταγμούς και ίσως γράψουμε ιστορία ξανά.
Πέρασε η εποχή που έπεφτε το "μανα απο τον ουρανό" , χρειάζεται οργάνωση και πολύ δουλειά να το αποκτήσουμε.
Δημήτρης Κακούρης, ο εμπνευστής και διωργανωτής των ολυμπιακών σαλιγκαροδρομιών που διεξάγονται με μεγάλη επιτυχία απο το 2004 στη Κρήτη. (Άρθρο ελεύθερο προς αναδημοσίευση.) [email protected]
Η γνώμη σας ειναι πολύτιμη
