18/01/2023
R.I.P. John Legebeke
* Zwolle, 27-3-1963
โ Kisumu,16-01-2023
Maandag 16 januari bereikte ons het trieste nieuws dat onze vriend en oud-collega John Legebeke plotseling is overleden in zijn geliefde Kenia. John was nog maar 59 jaar.
We leerden John kennen in 1995, toen hij en Karin Cafรฉ De Babbel startten. Met hun horeca-ervaring in toprestaurants, waren zij de perfecte gastheer en -vrouw. Het gonsde in de stad, daar moest je heen. Bovendien: je kon er een goed glas wijn drinken. Er was al snel een klik. Er werden culinaire avonden georganiseerd in het cafรฉ, waar het lastig koken was in de oude kluis, maar dat maakte niet uit. Wij sloten ons met John aan bij de Wijn- en Spijs Sociรซteit. Eerst een grote club, met veel wijnen, een stukje kaas en wat zoutjes. Later werd het clubje kleiner en hechter en werden het vijf gangen. Of meer. Met mooie wijnen uiteraard. Avonden waar we met veel plezier op terugkijken.
In 2003 werd het cafรฉ verkocht en ging John bij de hogere hotelschool aan de slag als praktijkdocent. Toen wij een keer klem zaten met bedienend personeel, wilde John wel even invallen. En zo geschiedde. John kwam naast zijn baan bij Stenden bij ons in dienst als maรฎtre. Bij diners was hij op zijn best: hij zag en hoorde alles. Het tempo lag hoog en de samenwerking met de keuken verliep vloeiend. Ook al waren zijn gedachten soms wat ongrijpbaar, John was er altijd. Dacht mee, stuurde alles strak aan. Niets was hem te gek. โNeeโ stond niet in zijn woordenboek.
Totdat hij via Stenden in 2015 een bezoek bracht aan de Ujima Foundation in Kenia. Hij keerde terug en het was duidelijk: John had een missie. Hij wilde definitief naar Kenia om weeskinderen op te leiden en hen een kans bieden op een goede baan. John vertrok in 2016 en al gauw zagen we fotootjes en filmpjes van gedekte tafels, buiten, tussen geparkeerde autoโs, waar kinderen leerden tafeldekken. We zagen kinderen giebelend en in uniformpjes met bordjes lopen. En we zagen John in een klaslokaal. Hij was daar op zijn plek, dat zag je. Omdat hij ook geld moest verdienen werd hij General Manager van het Sovereign Hotel in Kisumu. Een mooie baan vond hij: โIn Nederland zou ik nooit zoโn baan krijgen op mijn leeftijd.โ
En zo gingen de jaren voorbij. We bleven op de hoogte via fb, en als hij af en toe naar Nederland ging, werd er altijd tijd ingepland in zijn volle agenda. Even samen eten en bijkletsen. Maar nu kan dat niet meer.
In Kisumu is het ongeloof en verdriet ook groot. Uit de vele reacties op berichten van Ujima, collegaโs en vrienden omschrijft iemand John als: โMr. John was a gentleman, a helper, a friend and a straight talker.โ En daar sluiten we ons bij aan.
Wij wensen - mede namens al onze (oud)medewerkers - Ruben, Carmen, Marvin, zijn zus Monique en alle andere naasten veel sterkte toe.
Aan dit bericht voegen we ook nog een oud filmpje toe van John. We kregen dit toegestuurd tijdens ons 25-jarig jubileum (2017). Zo kunnen we hem nog even zien en horen.
John hield niet van gedoe en ook niet van afscheid nemen, dus wij zeggen: Lieve John, we zien elkaar, ergens, ooit, op een Sunny Day.
Wim en Christine