18/12/2024
DE LEGENDE VAN DE KERSTROOS (HELLEBORUS)
ER WAS EENS......
ZO BEGINNEN HEEL VEEL SPROOKJES. ZO OOK HET VERHAAL VAN EEN MOOIE, WITTE KERSTROOS, DIE ELK JAAR TOT DIEP IN DE HERFST BLEEF BLOEIEN. SOMS ZELFS TOT KERSTMIS. DIT JAAR WOU ZE ABSOLUUT TOT EN MET KERSTMIS BLIJVEN BESTAAN. ZE HAD REEDS ENKELE VRIESNACHTEN DOORSTAAN, HET HAD ZELFS REEDS GESNEEUWD, MAAR TOCH BLEEF ZE OVEREIND. ZE HAD EEN PLANNETJE BEDACHT.
DIT JAAR ZOU DE KERSTROOS OP BEZOEK GAAN BIJ JEZUS IN DE STAL. OP 24 DECEMBER, 'S MORGENS, RUKT ZE ZICH LOS UIT DE GROND. HET GING NIET ZO GEMAKKELIJK WANT HET HAD GEVROREN. TOEN ZE EINDELIJK LOS WAS, LIEP ZE OP HAAR WORTELTJES, ZO VLUG ZE KON, HET TUINPAD AF IN DE RICHTING VAN HET DORP. LANGS DE GROTE WEG DURFDE ZE NIET TE LOPEN, WANT ZE WAS BANG VOOR DE AUTO'S.
ZE LIEP EEN GROTE WEIDE IN, WAAR EEN PAARD STOND TE DROMEN. TOEN HET PAARD DE KERSTROOS ZAG, KWAM HET NIEUWSGIERIG NADERBIJ.
"WAAR GA JE NAAR TOE?" VROEG HET. "WAAROM LOOP JE DOOR MIJN WEI?" "IK GA NAAR HET STALLETJE" ZEI DE ROOS, "LAAT MIJ ALSTUBLIEFT DOOR JE WEIDE LOPEN"
"GOED", ZEI HET PAARD. ÄLS IK WAT VAN JE BLAADJES KRIJG, DIE ZIEN ER ZO LEKKER MALS UIT." EN DE KERSTROOS GAF HAAR GROENE BLAADJES AAN HET PAARD.
TOEN LIEP ZE VLUG VERDER. AAN DE RAND VAN DE WEIDE LIEP EEN BEEK. WAT NU, DACHT DE ROOS, HOE MOET IK NU VERDER? ONDERTUSSEN BEGON ZE OOK AL WAT MOE TE WORDEN. ALS ZE NU EENS EEN EINDJE MEE MOCHT DRIJVEN MET HET WATER VAN DE BEEK?
HEEL LIEF VROEG ZE: "BEEKJE, MAG IK MET JOU WAT VERDER DRIJVEN? IK GA OP BEZOEK BIJ JEZUS EN IK BEN AL ZO MOE." "GOED" ZEI DE BEEK, ÄLS IK DIE MOOIE WITTE BLAADJES VAN JOU KRIJG. DAN WORD IK WEL DE MOOISTE BEEK VAN DE STREEK."
DE KERSTROOS GAF OP ÉÉN NA, AL HAAR WITTE BLAADJES AAN DE BEEK EN TOEN DREEF ZE ZACHTJES MEE MET HET WATER. TOEN DE BEEK EEN SCHERPE BOCHT MAAKTE, MOEST ONS ROOSJE ERUIT. ZE BEDANKTE DE BEEK EN KEEK NOG EENS ACHTEROM NAAR HAAR MOOIE BLAADJES. TOEN STAPTE ZE VLUG VERDER, WANT ZE WAS NOG NIET BIJ HET STALLETJE. ZE KWAM AAN EEN HEUVEL, DIE MOEST ZE OOK NOG OVER EN ZE WAS AL ZO MOE. TERWIJL ZE EVEN STIL STOND OM UIT TE BLAZEN, VOELDE ZE DE WIND LANGS ZICH HEEN GLIJDEN. ZE WERD BLIJ. "WIND", VROEG ZE, "WIL JIJ MIJ OVER DE HEUVEL VOEREN?" "GOED ", ZEI DE WIND, ALS IK JOUW ZAADJES KRIJG OM ER MEE TE SPELEN IN DE WIND."
EN ONZE KERSROOS GAF HAAR ZAADJES AAN DE WIND. MET DE WIND VLOOG ZE OVER DE HEUVEL EN MET EEN PLOF KWAM ZE NEER AAN DE OVERKANT. EVEN BLEEF ZE VERDWAASD ZITTEN, MAAR DAN STOND ZE VLUG OP. EEN BEETJE VERDRIETIG STAPTE ZE VERDER, HET ENE WITTE BLAADJE HING WAT VOOROVER GEBOGEN, ER HING EEN KLEIN DRUPPELTJE AAN.
ZE HOORDE DE KLOKKEN LUIDEN EN KEEK OP. DAAR STOND DE KERK. ER BRANDDE LICHT, ER WAS HEEL VEEL VOLK BINNEN. ZE VERSTOPTE ZICH TOT ALLE MENSEN WEER NAAR HUIS GINGEN NA DE NACHTMIS. DAN SLOOP ZE DE KERK BINNEN EN GING HEEL VERLEGEN EN STILLETJES TOT BIJ DE KRIBBE.
ZE ZEI: "JEZUS, IK BEN HET ROOSJE DAT ZO GRAAG BIJ JOU WOU KOMEN, MAAR IK HEB ALLEEN NOG EEN STENGEL EN ÉÉN BLAADJE EN WAT WORTELS. AL DE REST HEB IK ONDERWEG WEGGEGEVEN OM BIJ JOU TE GERAKEN."
JEZUS ZEI: "JIJ DENKT NU WEL DAT JE NIETS HEBT, DAT JE ARM BENT, MAAR WIE ALLES GEEFT OMWILLE VAN MIJ, DIE IS EIGENLIJK ZEER RIJK. WEET JE, JE BENT MIJN BESTE VRIEND"
DAT ENE BLAADJE DAT DE KERSTROOS NOG HAD, TRILDE VAN VREUGDE.......
