28/10/2024
Ik kwam weer iets tegen;deze zullen jullie vast ook wel herkennen, voelen, begrijpen. Deze tekst is niet van mij.
De dingen die mensen zeggen
"Ga verder", zeggen ze, "hij zou willen dat je vrij bent,
Hij zou willen dat je gelukkig bent, zoals je vroeger was. â
Maar ze weten niet hoeveel gewicht ik draag,
De stille pijn die er altijd is.
"Waar is die glimlach, waar is je vonk? â
Ze zien de stilte niet, het blijvende donker.
Alsof liefde eindigt wanneer iemand weg is,
Alsof ik gewoon verder moet gaan.
Ze bedoelen het goed, ik weet dat ze dat doen,
Maar verdriet is een taal die ze niet hebben meegemaakt.
Het is geen schakelaar, iets om te herstellen,
Het is liefde hervormd, zonder duidelijk einde.
Dus als ze vragen: "Waarom niet vrij zijn? â
Ik wou dat ze even stil stonden en gewoon zien--
Ik draag hem bij elke ademhaling,
En in mijn verdriet is er nog diepgang.
Voor vreugde mag komen, maar ik ben niet dezelfde,
Dit hart fluistert nog steeds zijn dierbare naam.
Geen haast door, geen einde in zicht,
Ik loop met verdriet en houd de liefde stevig vast.