29/06/2022
Laatst zat ik op een terras met enkele bekenden toen het onderwerp op 'trouwen' kwam. Niet geheel onverwachts natuurlijk gezien het feit dat ik ook als BABS werkzaam ben. Het gesprek ging over of je wel of niet weer zou gaan trouwen na een echtscheiding.
Immers, iedereen die in een scheiding verwikkeld is roept heel hard: 'ik trouw nooit meer!' Of, ook zo'n goeie: 'voor mij geen man/vrouw meer'. Yeah right 😂😂
Ik luisterde geïnteresseerd naar mijn tafelgenoten. Het was leuk en vooral boeiend om de voor-en de tegens te horen. De een is nog steeds vrijgezel (en heel gezellig overigens!) na wat niet lopende relaties. Ze gaf ook aan er zó géén trek meer in te hebben, al die energie te stoppen in een relatie, naast haar drukke baan. Achter de woorden hoorde ik de frustratie en ik bedacht me waar het toch in zit dat de één zich volledig afsluit van enige toenadering terwijl een ander die 'open blik' blijft houden en daarmee eigenlijk ook 'open blijft staan voor nieuwe kansen'.
Ik ben van de openheid en transparant zijn en dus maak ik er geen geheim van, als het zo ter sprake komt, dat ik mijzelf af en toe vergelijk met Elisabeth Taylor. Niet qua uiterlijke schoonheid hoor, denk dát vooral niet, daar kom ik nog niet eens bij in de buurt, maar wel wat betreft relaties.
Liz is naast haar acteerprestaties vooral bekend door haar 8 (!) huwelijken met 7 mannen. Zover wil ik nog niet gaan maar met 3 huwelijken en nu een 4e ben ik toch best ver gekomen.
En tijdens het gesprek met mijn bekenden, bleek dat ook de andere tafelgenoot er (gelukkig) al 3 huwelijken op had zitten en aan de vooravond van zijn 4e huwelijk staat.
Wat maakt dat wij open staan voor een nieuw avontuur en een ander de deur sluit? Persoonlijk durf ik te stellen dat ik altijd uitga van het goede in de mens. Ik vind het leven een feestje, al weet ik uit ervaring ook écht dat dat niet altijd zo is. Ik heb een harde leerschool gehad wat dat betreft. En toch.. toch blijf ik de slingers ophangen. Soms samen en soms alleen. So be it.
Ondanks alle verdriet om het mislukken van de eerdere relaties, want dat brengt altijd verdriet met zich mee ook al is de keuze door jezelf gedaan, blijft de zon zichtbaar. Dat geldt ook voor de tafelgenoot.
In deze 4e relatie heeft hij een soulmate gevonden zoals hij dat zo mooi omschreef; 'mijn thuis'. Als ik mijn huidige man vraag waarom hij tóch met mij wilde trouwen ondanks zijn keiharde geroep: 'nooit meer!', geeft hij hetzelfde antwoord: 'jij bent mijn zielsverwant, mijn thuis'. En ik denk dat dit precies weergeeft waarom Liz 8 keer is getrouwd en wij 4 keer: we zijn allemaal op zoek geweest naar ons 'thuis'. En bij de één komt dat iets eerder dan bij de ander.
Er is nog zeker hoop voor de andere dame; ze is fantastisch leuk, ik vind haar zelfs knap en ze heeft enorm veel humor. Het wil alleen nog niet zo lukken met haar 'thuis' te vinden, maar...ergens staat deze op haar te wachten. Ik weet het zeker.
