22/08/2022
Ojej! Jak bardzo się cieszę, że w Senniku zagoszczą tacy ludzi i takie wydarzenie. Już niedługo, bo 30 i 31 sierpnia (w sam raz na zakończenie wakacji) studio nawiedzą Teatr Porywacze Ciał 👽 którzy obchodzą swoje trzydziestolecie. Dokładnie, trzydziestolecie! Podczas kina nocnego będziemy mogli obejrzeć archiwalne nagrania z ich spektakli. 😍 Artyści będą tam razem z nami, co stanowi cudowną okazję do zadania im pytań czy po prostu porozmawiania. Na miejscu herbata, kawa, gorąca czekolada. Wstęp darmowy!
30 sierpnia:
👉 I love You (kaseta nr 5 - ZAMEK POZNAŃ)
👉 Akcja I Love You PWST
👉 VOL 7
👉 VERY
👉 Tajemnica
👉 AUTOFOBIA
31 sierpnia:
👉 Świnie (kasztan nr 4 - 14.06.1995) 58:00
👉 Sztuczne Oddychanie (sztuczne 11.07.2000) czas: 1:00:00
👉 OUN (jelenia Góra 28.05.2011) - 1:30:00
👉 More Heart Core (Białystok 23.05.2010) czas 1:30:00
👉 „The Best Off - Piosenki Najlepsze”
Teatr Porywacze Ciał istnieje od 1992 roku. Tworzą go absolwenci wrocławskiej PWST – Katarzyna Pawłowska i Maciej Adamczyk, zawodowi aktorzy, którzy w swojej prywatnej scenie pełnią również funkcję dramaturgów i reżyserów. Teatr współpracuje z muzykami, plastykami, filmowcami oraz artystami z innych dziedzin sztuki. Katarzyna Pawłowska i Maciej Adamczyk tworzą spektakle autorskie i bardzo różnorodne – salowe, plenerowe, muzyczne, monodramy, akcje jednorazowe, wystąpienia i działania na styku teatru oraz sztuki performance. Wszystkie one mają wspólną cechę – są wypowiedziami autonomicznymi i totalnymi. W spektaklach twórcy testują różne formy i konwencje, wykorzystują stylistykę wodewilu, kabaretu i happeningu, balansując między bezpośredniością psychodramy a dystansem metafory. Posługują się strategią parodii i pastiszu, używają znaków i symboli kultury współczesnej, zestawiają teksty literackie z wulgaryzmami, arcydzieła z kiczem. Tworząc w swoich przedstawieniach nastrój prowokacji myślowej, językowej i formalnej, tropią „mitologie codzienne”, które wytworzyło i wciąż na nowo tworzy współczesne społeczeństwo. Swoimi działaniami dają wyraz istnienia kultury karnawałowej, którą cechuje pluralizm przekonań, stylów życia, form zachowań i zarazem zachwianie uniwersalnych wartości. Pokazują człowieka współczesnego, którego tworzą zdegradowane mity i popęd, człowieka o zachwianej tożsamości. W swoich spektaklach twórcy mierzą się z mitami pop kultury, kpią z nich, przedrzeźniają je, a jednocześnie pokazują jak dalece są przez nie ukształtowani. To współcześni manieryści, którym nieobca jest postawa ironistów, prowokatorów i ekscentryków.
