Our Story
Dom Ludowy wchodzi w skład Centrum Kultury i Rekreacji w Supraślu. Został wybudowany w 1934 roku i od tamtej pory był podstawowym ośrodkiem kultury miejscowości. Odbywały się tu przede wszystkim uroczystości o oficjalnym charakterze, liczne koncerty, imprezy tematyczne, występowały zespoły muzyczne i teatralne.
Warto podkreślić fakt, że w latach 1937-1939 występował tu Teatr Reduta. W 2015 roku obiekt przeszedł gruntowny remont i obecnie pełni funkcję kina, teatru z nowoczesną akustyką, sali widowiskowej. Obiekt zachowuje nowoczesny, modernistyczny charakter i cechuje go prezencja pośród obiektów znajdujących się w miejscowości.
Historia
Został zbudowany w 1934 r. w stylu modernistycznym jako siedziba supraskiego magistratu oraz różnych instytucji i placówek kulturalnych. Jego projektantem był inż. Jarosław Giryn, który również projektował budynek obecnego Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku. Z tego względu oba budynki wykazują bliskie podobieństwo. Jest przykładem drewnianego modernizmu.
Budynek wpisany
jest do Rejestru Zabytków województwa podlaskiego.
Dziennik Białostocki z 1934 roku donosił: „Na terenie powiatu
białostockiego, w jednym z najbardziej ożywionych
jego ośrodków, w Supraślu, powstanie wkrótce placówka,
która odegra ogromną rolę w życiu społeczności kulturalno-
oświatowej nie tylko miasteczka, ale i okolicy w dużym
promieniu. Będzie to Dom Ludowy (…).” Drewno do budowy
podarował Konstanty Zachert.
Dom Ludowy otwarto i poświęcono w 1935 r. Nadano
mu imię M. Zyndram-Kościałkowskiego. W uroczystości
uczestniczyli premier Marian Zyndram-Kościałkowski, wojewoda
gen. Stefan Wiktor Pasławski. Odtąd corocznie,
w niedziele, od Bożego Narodzenia aż do Wielkiego Postu
koło Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i chór parafialny
w Domu Ludowym wystawiały teatralne jasełka,
a od 1938 r. w okresie Wielkiego Postu „Drogę Krzyżową”.
Dom Ludowy gościł między innymi warszawski teatr „Redutę”
czy emigracyjny teatr ukraiński.
W czasie II wojny światowej sowieci Dom Ludowy zamienili
na klub Krasnyj Ugołok. W 1944 r. zajęło go wojsko
sowieckie i zdewastowało budynek.
W 1947 r. w Domu Ludowym supraślanie zorganizowali
teatr „Feniks”. Publiczność wypełniała salę po brzegi
oglądając Tatarskie zaloty, Zemstę Cygana, Żydowskie swaty,
Werbel domowy. Niestety trupę teatralną rozwiązano,
a to dlatego, że cenzura nakazała usunąć modlitwę matki,
proszącej Boga o powrót córki z Zemsty Cygana. W 1952 r.
chór kościelny pragnąc uratować tradycje przedwojennego
teatru wystawił 3 sztuki ze swego przedwojennego
repertuaru: Zemstę Cygana, Pana Jowialskiego, Werbel
domowy. Władze miasta w 1955 r. wydzierżawiły Dom
Ludowy zarządowi kin w Białymstoku, który urządził tam
kino „Jutrzenka”.
Modernizacja
Modernizacja zabytku
Prace remontowe rozpoczęły się w lipcu 2013 r. Po około dwóch miesiącach w wyniku dokonanych wewnątrz budynku odkrywek i badań architektonicznych przeprowadzonych przez architekta dr Krzysztofa Kuleszę odkryto, że w obiekcie w przeszłości znajdowała się antresola i dodatkowe otwory okienne oraz drzwiowe.
W efekcie powstał projekt zamienny, który powiększył widownię o antresolę skomunikowaną z hallem na parterze poprzez klatkę schodową. Jednocześnie odtworzono wspornikowy balkon nad drzwiami wejściowymi na widownię. W ten sposób powrócono do rozwiązania wnętrza obiektu z czasu jego powstania. Dzięki temu na widowni na parterze może zmieścić się nawet 150 osób, natomiast
na galerii na piętrze blisko pięćdziesiąt. Nowy projekt wprowadził też
zewnętrzną scenę letnią, która była zamiarem pierwotnej realizacji w 1934 roku. Ma ona formę wiaty podpartej słupami stalowymi. Będą się na niej odbywać koncerty i spektakle. Generalny remont i modernizacja Domu Ludowego w Supraślu zakończyła
się w lutym 2015 r. Budynek z 1934 r. jest obecnie kinem, teatrem z nowoczesną akustyką i techniką sceniczną, reprezentacyjną salą widowiskową o różnorodnych funkcjach, przy czym zachowuje zabytkowy, modernistyczny charakter. Jest to wspaniały przykład międzywojennego modernizmu, w całości zrealizowanego w drewnie. Ściany budynku zostały pokryte szalówką i pomalowane farbą w jasnych kolorach – w duchu lat 30 XX wieku. Drewniana podłoga z dębowych desek zachowała się niemal w całości. Dopiero więc po 80 latach, poprzez zrealizowanie docelowego kształtu Domu
Ludowego, obiekt będzie mógł spełniać wszystkie swoje funkcje.
