30/11/2024
Kartka z historii Gminy Czosnów 📆
"Obrona Palmir to historia kawaleryjskiego zgrupowania w Palmirach, utworzonego z resztek 4 (spośród 10) brygad kawalerii, jakie istniały przed wojną w wojsku polskim – Wołyńskiej, Kresowej, Pomorskiej i Nowogródzkiej oraz kilku oddziałów kawalerii dywizyjnej. Broniły one przez szereg dni Palmir, skąd Warszawa i Modlin czerpały amunicję niezbędną do dalszej obrony.
Większość żołnierzy tego zgrupowania, 90% oficerów i 60% szeregowych, poległo 22 września 1939 roku w natarciu na Łomianki.
Zgrupowanie to, dowodzone przez majora Józefa Juniewicza, zastępcę dowódcy jednego z pułków Wołyńskiej BK, przybyło do Palmir z Warszawy w nocy z 15 na 16 września. Jego zadaniem było patrolowanie i dozorowanie zachodniego brzegu Wisły od Bielan do Modlina, gdyż obawiano się przeprawy oddziałów niemieckich, które znajdowały się już na prawym brzegu rzeki.
Warto dodać, że następnej nocy skierowano z Warszawy dalsze oddziały kawaleryjskie, które znacznie wzmocniły siły zgrupowania mjr. Juniewicza. Rozrosło się ono do 6 dywizjonów konnych i jednego pieszego, licząc ogółem 1700 żołnierzy i 2000 koni. Było to więc jedno z największych walczących jeszcze zgrupowań kawaleryjskich."
tekst: dr hab. Andrzej Wesołowski
fot. Paweł Olszak - inscenizacja historyczna "Puszcza Kampinoska 1944"
Kartka z historii Gminy Czosnów 📆
"Obrona Palmir 1939 to historia kawaleryjskiego zgrupowania w Palmirach, utworzonego z resztek 4 (spośród 10) brygad kawalerii, jakie istniały przed wojną w wojsku polskim – Wołyńskiej, Kresowej, Pomorskiej i Nowogródzkiej oraz kilku oddziałów kawalerii dywizyjnej. Broniły one przez szereg dni Palmir, skąd Warszawa i Modlin czerpały amunicję niezbędną do dalszej obrony.
Większość żołnierzy tego zgrupowania, 90% oficerów i 60% szeregowych, poległo 22 września 1939 roku w natarciu na Łomianki.
Zgrupowanie to, dowodzone przez majora Józefa Juniewicza, zastępcę dowódcy jednego z pułków Wołyńskiej BK, przybyło do Palmir z Warszawy w nocy z 15 na 16 września. Jego zadaniem było patrolowanie i dozorowanie zachodniego brzegu Wisły od Bielan do Modlina, gdyż obawiano się przeprawy oddziałów niemieckich, które znajdowały się już na prawym brzegu rzeki.
Warto dodać, że następnej nocy skierowano z Warszawy dalsze oddziały kawaleryjskie, które znacznie wzmocniły siły zgrupowania mjr. Juniewicza. Rozrosło się ono do 6 dywizjonów konnych i jednego pieszego, licząc ogółem 1700 żołnierzy i 2000 koni. Było to więc jedno z największych walczących jeszcze zgrupowań kawaleryjskich."
tekst: dr hab. Andrzej Wesołowski
fot. Paweł Olszak - inscenizacja historyczna "Puszcza Kampinoska 1944"
Historia Gminy Czosnów
Czosnowskie Spotkania z Historią
